منو
 کاربر Online
575 کاربر online
 : شیمی
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   ناشناس   در :  پنج شنبه 28 دی 1385 [20:15 ]
  اشتغالزایی خودمانی
 

با استفاده از علم شیمی چه کارآفرینیهایی می توان ایجاد کرد که به مسئله اشتغال زایی کمک نماید؟
اگر پیرامون این مسئله فرهنگی، بطور علمی و با توجه به شرایط جامعه خودمان صحبت نمایید و منابع مفید مرتبط با این مسئله را نیز ذکر نمایید؛ از شما سپاسگذار خواهم شد.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline فیروزه نجفی 3 ستاره ها ارسال ها: 775   در :  یکشنبه 01 بهمن 1385 [16:55 ]
  >اشتغالزایی
 

با سلام
می‌دانیم که علوم پایه ، پایه تمامی علوم جدید و قدیم و همچنان صنایع به شمار می‌روند.
اگر در قدیم مثلا استخراج آهن برای ساخت اسلحه ها و لوازم اولیه زندگی به صورت کاملا تصادفی ابداع شد و قرنها به همان روش عصر آهن استخراج و ساخت لوازم انجام می‌گرفت، بعدها با داناتر شدن بشر و ورود انسان به دنیای علم و تمدن ، این کارها جنبه علمی به خود گرفتند. این چنین شد که علم شیمی ، استخراج آهن و تولید آلیازهایی با کاربرد و دوام بهتر و بیشتر از آهن را به جهانیان عرضه کرد
این تنها نمونه کوچکی از کارآیی علم شیمی است. امروزه اثرات و کاربردهای این علم در هرجا و هر مکانی به چشم می خورد، از وقتی که صبح از خواب بلند می شویم تازمانی که به رختخواب می رویم ، وسایل راحتی ما و وسایل کار و حتی خورد و خوراک ما ، به نوعی مستقیم یا غیر مستقیم با علم شیمی در ارتباط است.
اگر امروزه کیسه های پلاستیکی ، لوازم یکبار مصرف و... اینگونه کار ما را راحت کرده اند، تنها یک واکنش شیمیی پلیمر مسبب این همه رفاه و آسودگی است، اگرچه غیر قابل تجزیه بودن این مواد ، به معضلی برای محیط زیست تبدیل شده است و دانشمندان شیمی پلیمر در صدد یافتن راهی برای حل این مشکلند.
لوازم بهداشتی و آرایش ، باطریها ، داروهای شیمیایی ، رادیوداروها ، انرژی هسته‌ای ، صنعت فایبر گلاس ، صنایع متعدد پلیمر ، نانوتکنولوژی ، رنگ ، چرم ، آب و... همگی بر پایه علم شیمی بنا شده اند.
آیا نگاه نو و مبتکر به همه اینها و صنایعی از این دست نمی تواند به همت جوانان تحصیل کرده در این علم و همکاری آنان با سایر صنایع و علوم ، دریچه ای به سوی اشتغالزایی ، نو آوری ، همگامی با کشورهایی صنعتی و پویایی و خودکفایی باشد؟
چرا ما همیشه دوست داریم بنشینیم و منتظر شانس و اقبال یا یک کار با برنامه روتین و بی دردسر باشیم؟ آیا فکر نمی کنید این همان کلید گم شده پیشرفت ملی ماست؟


منتظر سخنان و پاسخهای شما هستیم.

  امتیاز: 0.00    نمایش یاسخ های این پست