از اول مهرماه به مدت سه ماه میل خورشید جنوبی است و در طول این زمان مدت تابش خورشید در نیم کره شمالی، کمترین مدت تابش خواهد بود که این امر سبب ایجاد بلندترین شب سال در ابتدای دی ماه(شب یلدا) میشود. زمین هر سال یک بار در خلاف عقربههای ساعت به دور خورشید میچرخد و مسیر این حرکت بیضی شکل است، بنابراین فاصله زمین تا خورشید در طی این مدت یک سال ثابت نیست.
بر خلاف تصور اولیه، پیدایش فصلها ناشی از این فاصله متغیر نیست، زیرا همزمان که نیم کره شمالی در فصل تابستان بوده، در همان هنگام در نیم کره جنوبی زمستان است. اگر محور زمین کج نبود وبر صفحه مدار گردش انتقالی خود (دایرة البروج) عمود بود، همیشه در همه جای کره زمین ۱۲ساعت روز و ۱۲ساعت شب وجود داشت.
هم چنین اگر محور چرخش زمین به طرف خورشید قرار داشت نیز همواره در نیمی از کره زمین روز و در نیمی دیگر شب بود اما محور چرخش زمین بین این دو حالت قرار دارد و زاویه ۲۳/۴۵درج میسازد و این اتفاق سبب میشود تا تعداد ساعات روز بین صفر تا ۲۴در تغییر باشد. اگر کره آسمان توسط خط فرضی به نام استوای سماوی به دو نیم کره شمالی وجنوبی تقسیم شود،این دو خط فرضی با دایرهالبروج زاویهای میسازد که در دو نقطه از سال یکدیگر را قطع کرده و در دو نقطه دیگر به بیشترین کشیدگی از هم خواهند رسید.
ابتدای فروردین ماه و مهرماه نقاط تقاطع این دو خط فرضی هستند که میزان تابش نور خورشید به دو نیم کره یکسان و تعداد ساعات شب و روز برابر است. در ابتدای تیرماه ما بیشترین تابش خورشید به سطح زمین را شاهد هستیم که در اصلاح از آن به عنوان انقلاب تابستانی یاد میکنند و نیز در ابتدای دی ماه ما شاهد کمترین مدت تابش خورشید هستیم که از آن به عنوان انقلاب زمستانی یاد میکنند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!