دانشمندان مى گویند 50 درصد از دى اکسید کربنى که بشر طى 200 سال گذشته با فعالیت هاى صنعتى در جو زمین رها کرده جذب دریاها شده است.در نتیجه میزان گازهاى سرنوشت ساز گلخانه اى کمتر از آن حدى است که انتظار مى رفت باشد.اما تمرکز شدید دى اکسید کربن در اقیانوس ها، خواص شیمیایى آنها را تغییر داده و تشکیل پوسته براى برخى آبزیان را دشوار کرده است.
عصر صنعت
از زمان آغاز عصر صنعت در حدود سال 1800، میزان دى اکسید کربن موجود در جو زمین از 280 واحد در میلیون (پى پى ام) به 380 پى پى ام افزایش یافته است.هرچند این رقم زیاد به نظر مى رسد، بسیارى از دانشمندان از آن متعجب شدند: دى اکسید کربن اضافى که در اتمسفر ظاهر شد تنها نصف کل میزان تولید شده توسط بشر بود. پژوهشگران در پى یک مطالعه بین المللى که ده سال به طول انجامید، دریافتند که آن بخش از دى اکسید کربن `ناپدید شده` جذب آبهاى زمین شده است.کریستوفر سابین از انجمن ملى مطالعات جوى و اقیانوسى آمریکا، نوئا (NOAA)، در شهر سیاتل گفت: `اقیانوس ها 48 درصد دى اکسید کربن رها شده در جو در اثر احتراق سوخت هاى فسیلى و تولید سیمان را جذب کرده اند.`
`اگر اقیانوس ها در فاصله سال هاى 1800 و 1994، در حدود 118 میلیارد تن کربن را جذب نکرده بودند، میزان دى اکسید کربن موجود در جو در حدود 55 واحد در میلیون بیش از میزان فعلى بود.`
خواص شیمیایى دریاها
این وضع ممکن است روند گرم شدن زمین را کند کرده باشد، اما همچنین به تغییراتى در خواص شیمیایى آب دریاها نیز منجر شده است. به گفته ریچارد فریلى از نوئا، و همکارانش، این وضع ممکن است تشکیل پوسته (لاک یا صدف) براى آبزیان را دشوار کرده باشد.مرجان هاى دریایى، برخى پلانکتون ها (موجودات تک سلولى) و شمار دیگرى از آبزیان براى تولید پوسته هاى کلسیمى خود، یون کربنات آب را جذب مى کنند.اما با بالا رفتن میزان تراکم دى اکسید کربن در آب، میزان یون کربنات کاهش پیدا مى کند.این بدان معنى است که آبزیان با کمبود مواد لازم براى تولید پوسته روبرو مى شوند.
ارسال ها: 290
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!