منو
 کاربر Online
943 کاربر online
 : هنر
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   ناشناس   در :  پنج شنبه 18 خرداد 1385 [07:45 ]
  شعرای چهارگانه ایران و کدامین برگزیده
 

این موضوع جایی ثبت نشده که برترین شاعران ایران حافظ، مولانا، سعدی و فردوسی باشند؛ در جایی رسمی هم گفته نشده است. اما هم میان عامه مردم و هم ادیبان این موضوع پذیرفته شده است. بعد از این چهار شاعر، هفت شاعر در رتبه بعد قرار می‌گیرند مثل عطار، نظامی، خیام، سنایی و... بعضی‌ها شاید عطار، نظامی، خیام یا بقیه را هم در رتبه اول بگذارند، ولی اکثراً همان جور عقیده دارند که گفته شد.
اما چرا اینها را بهترین‌ها دانسته‌اند و چرا حافظ را – معمولاً – بهترین می‌دانند؟ چه حکمتی در این هست؟ سعدی کلام فاخر دارد و شعر و نثر او پرنصیحت و حکیمانه است. به همین خاطر پنجاه شصت سال پیش به قبل، سعدی محبوب‌ترین میان مردم بود و حافظ را آدم‌هایی که به اصطلاح یک کم شیطان بودند می‌پسندیدند؛ ولی حالا دیگر اکثر مردم حوصلة نصیحت شنیدن را ندارند. اما به هر حال سعدی در جمله است، مولانا کلام مغرورانه و قدرتمند دارد و حرف‌هایی می‌زند که حتی شنیدن آنها لذت‌بخش است، چه اینکه رسیدن به آنها. فردوسی هم که معلوم است چرا. هرچند فردوسی هم کلام فاخر و قدرتمندی دارد و روایات حماسی را خیلی پرشور تعریف می‌کند، اما اهمیت او به خاطر اینها نیست. اهمیت او بهخاطر تجدید حیات هویت ایرانی است. او کسی بود که آگاهی مردم از پیشینه تریخی ایران مدیون اوست. از هر کس – هر کس و هر کس به معنای عام – که بپرسی از ایران قبل از اسلام چیزهایی شنیده و فکر می‌کنید اگر فردوسی شعرهایش را نمی‌نوشت و اشعارش اینطور در سراسر ایران پخش نمی‌شد، باز هم اینطور بود؟ اما حافظ محبوب‌ترین شاعر ملی ایران است؛ خیلی دلیل دارد. یکی این که به روحایت و حالات مردم امروز ما شبیه است. اصطلاحات او – خراب‌آباد، می، مطرب، ساقی، پیر، خرقه – چیزهایی است که مردم ایران امروز می‌پسندند و با شرایط زندگی فعلی خود شبیه می‌دانند. البته این وضعیت نسبی چیزی از ارزش اشعار شیخ اجل کم نمی‌کند. او زیباترین کلام‌ها و پخته‌ترین عبارات را دارد.
اما چرا عطار، نظامی و مخصوصاً خیام ر ایران اجر و قرب چهار شاعر اول را ندارند؟ خیام مشهورترین شاعر ایرانی در جهان است، در حالی که در خود ایران هفتاد هشتاد سال است که شناخته شده به حساب می‌آید. این امر بیش از همه با همان دلایلی که قبل گفتم توجیح می‌شود، زیرا که نوع تفکر خیام با مردمان مغرب خیلی جور درمی‌آید و قابل فهم برای آنان است. از طرف دیگر در ترجمه اشعار، معنی آنها حفظ می‌شود و زیبایی کلمات و صنایع ادبی از بین می‌روند. حافظ برای همین در دنیا به اندازه ایران محبوب نیست. مثل پوشکین در روسیه ماجرای عشق گوته به حافظ را پیش نکشید، البته آن حرف درست است، اما کلی نیست.

  امتیاز: 0.00