تحمل انتقاد و هیچ حرف مخالفی را نداریم ،
اکثر وقتمان به شعار دادن می گذرد و
اکثر آدم هایمان ، عادت دارند بجای اندیشیدن به نقاط ضعف خود ،
از خوبی هایشان بگویند و طرف مقابل را محکوم کنند و
اگر هم ارتباطی با کسی برقرار کنند ،
بیشتر انتظار دارد تا آن دیگری ، مثل یک گوش !!! ، حاضر شود تا
هرچی حرف این آدم می زند ، بشنود و
اگر هم زمانی
طرف مقابل ما هم بخواهد نظرش را بگوید ،
اکثر ما مردم ، حوصله مان سر می رود و
به همین جهت هم اکثر گفتگوهایمان ،
بیشتر به
سخن گفتن های تک نفره شبیه است .
هرکی حرف خودش را می زند و
عاقبت وقت تمام می شود و ....
واقعا انتظار داریم ،
آن خارجی بیاید بجای ما ، بیاموزد و یاد بگیرد و
وقت بگذارد و تک به تک ما را تحمل کردن بیاموزد ؟؟؟؟
مشکل خود مائیم و
طبیعی است که
هر بیگانه ای هم که بیاید ، از فرصت بهره می برد و به دنبال کار خودش می رود و عاقبت هم به ما می خندد .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!