برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : پنج شنبه 21 اردیبهشت 1385 [08:55 ]
نقاشی کوبیسم چه معنایی در خود دارد؟
آیا این آدم و منظره‌های اجق وجق معنی‌ای دارند و یا همینطوری آنها را اینطوری کشیده‌اند تا نقاش آنها بتواند پز بدهد؟ آیا آنها در خود رمزی نهفته دارند؟ این رمز چیست؟
سبک کوبیسم یکی از اون چیزهاییه که خیلی وقتها هیچ کس ازش هیچی نمی‌فهمه. در حالیکه منطق ساده‌ای داره. اگه بخواهید بفهمید باید یک کمی با نقاشی و فلسفه‌اش آشنا باشید.
نقاش‌ها از قدیم تا حالا فقط یک هدف داشته‌اند. این که دقیقاً همان منظره‌ای که آدم درک می‌کنه را روی کاغذ بیاورند. شاید بگید در این صورت نقاشی همه باید مثل عکس می‌شد. نه دیگه، نکته همین جاست.
اول چیزی که آدم می‌بینه دقیقاً تصویر شیء نیست. ما خیال می‌کنیم که هست. بجای این که برایتان اثبات کنم که چرا اینطور است خودتان عکس یک آدم را با خودش ـ که می‌شناسید ـ مقایسه کنید. فرق دارند یا نه؟
این فرق بخاطر این است که ما اشیاء را با حس‌های درونی‌امان ترکیب می‌کنیم و آن‌طوری می‌بینیم. سبک‌های زیادی ایجاد شدند تا بشود یک شیء یا آدم یا منظره را شبیه‌تر به همان چیزی که ما حس می‌کنیم نقاشی کرد.
و حالا برسیم به کوبیسم. پیکاسو، که مبدع کوبیسم بود، فهمیده بود که وقتی مثلاً یک آدم را برای مدت زیادی نگاه می‌کنی در ذهن تو یک جور دیگر از آنچه که هست به نظر می‌آید. مثلاً شده که ساعتها در یک کافه یک نفر روبرویت را تماشا کنی؟ دیده‌ای که خیلی فرق می‌کند با آنچه که تو همیشه از او به خاطر داشتی؟ البته آن چیزی که می‌بینی، شبیه نقاشی‌های کوبیسم نمیشود! چون کوبیسم یک حالت تشدیدشده آن است. مثلاً پیکاسو فهمید که وقتی یک آدم را برای مدتی تماشا کنی، ممکنه دماغش خیلی به نظر بیاد و حتی چند دماغ بتونی برایش تصور کنی. این طوری بود که این نقاشی را بکشید. نگاهش کنید. حالا که مثلاً ساعتها یک آدم را از روبرو تماشا کرده باشید، احساس نمی‌کنید که چقدر با عکسش فرق دارد؟ متوجه شده‌اید که بعضی این نقاشی‌های کوبیست با وجود ظاهر عجیب و غریبشان چقدر آشنا به نظر می‌آیند؟ این بود نکته.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!