وقتی به یاد آن خاطره می افتم ، معمولاً یاد امام حسین علیه‌السلام و محرم و عاشورا در ذهنم زنده می شود. خاطره ای که از نظر خیلی ها ، ارتباطی به عاشورا و امام حسین علیه‌السلام ندارد ، اما از نظر من ، بسیاری از کارهای زندگی ما ، با واقعه ی عاشورا در ارتباط است ، زیرا بحث انتخاب در میان است.
در آن سال ، من و همکارم ، سرپرست شبانه روزی خوابگاه یک مدرسه بودیم. خانواده ها با هزار امید و آرزو، فرزندانشان را در خوابگاه مدرسه و در اختیار ما قرار داده بودند. بچه های معصومی که رنج دوری از خانواده را به شوق تحصیل تحمل می کردند ، قطعاً باید در آسایش نسبی قرار می گرفتند. اما شرایط ، چندان مطلوب نبود. تلاش ما برای حل مشکل محل خواب دانش آموزان و تغذیه و بهداشت آن ها ، چندان نتیجه ای نداشت. پس از مدتی مصرف گوشت های تاریخ مصرف گذشته و . . . شروع شد. مسأله را با مسؤولان ، در میان گذاشتیم ، اما هر چه بیشتر تلاش می کردیم کمتر نتیجه می گرفتیم ، زیرا به جای معدوم کردن گوشت های تاریخ مصرف گذشته ، مصرف آن ها در اولویت برنامه ی غذایی دانش آموزان قرار گرفت. مصرف این گوشت ها ، 2 ماه ادامه داشت و پس از آن ، مصرف روغن 8 ماه تاریخ مصرف گذشته شروع شد.
زمانی که اعتراضات ما به وجود تخلفات بهداشتی ، اوج گرفته بود ، برخی به ما می گفتند: شما با این کار ، موقعیت شغلی خودتان را به خطر می اندازید و از نظر مادی و مالی ، دچار ضرر می شوید. در پاسخ به این افراد می گفتم: فرض کنید روز عاشورا است ، سپاه یزید در یک طرف ، و سپاه امام حسین علیه‌السلام در طرف دیگر قرار دارد ، هر کس به امام حسین علیه‌السلام بپیوندد ، سرانجامش مرگ است و هر کس به یزید ملحق شود پول و مقام و مادیات در انتظارش است. اگر شما باشید از بین این دو گروه ، کدام را انتخاب می کنید؟!
البته شاید از دست دادن شغل و پست در چنین مواردی ، قابل مقایسه با شهادت امام و اصحابش نباشد و قطعاً هم نیست، اما از جهات بسیاری با آن وجه اشتراک دارد و مهم ترین آن انتخاب است. کسی که در انتخاب های کوچک ، موفق نباشد، در انتخاب های بزرگ هم موفق نخواهد بود. به هر حال منظور این است که گاهی باید محافظه کاری را کنار بگذاریم و خود را به امواج متلاطم بسپاریم.
اعتراض ما اوج گرفت و مسؤول مدرسه ، به کمک اداره و سازمان آموزش و پرورش استان . . . . . نسبت به سرنگونی ما اقدام کرد و در این راه موفق شد و ما از آن مدرسه اخراج شدیم. بسیار جای تأسف است که یک سازمان فرهنگی ، مشکلات بهداشتی اش را این چنین حل کند و به جای این که تخلفات بهداشتی را از میان بردارد ، ناظران بهداشتی را از سر راه بر می دارد و خود ما را متخلف بهداشتی معرفی کرد و جالب تر این که ادارات دیگری که در این مورد ، مسؤولیت متوجه آن ها بود ، سکوت اختیار کردند و دم برنیاوردند و امر به معروف و نهی از منکر را که یکی از اهداف اصلی نهضت امام حسین علیه‌السلام محسوب می شود ، ترک کردند.
گر چه ما با این اعتراض و گفتن سخنان حق ، از نظر موقعیت شغلی و مادی ، مورد بی مهری قرار گرفتیم ، اما از آنجا که گفتن حقیقت برای خود گوینده ، شیرین است ، از گفتن حق پشیمان نیستیم و عوارض آن را می پذیریم.
الســـــلام علی الحسین
وعلی علی بن الحسین
و علی اولاد الحســــین
و علی اصحاب الحسین
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 38
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!