دختر جوان با اشتیاق و هیجان فراوان از برنامه‌ای که برای ایام نوروز و تعطیلات بهاری‌اش در نظر گرفته بود سخن می‌گفت. برنامه‌ای که با دقت و مهارت و بسیار هدفمند چیده شده بود و به او امکان می‌داد در کنار کسانی که دوستشان دارد از روزهای شروع سال بهترین استفاده را ببرد!...
...هنوز در نیمه راه مسیر و حرفهایی در مورد روزهای آینده بود که دوستش با حسرت حرفهای او را قطع کرد و گفت: خوش به حال آدمهای پولدار که از چند ماه قبل سفر خارجی خودشان را تعیین کرده و هتل 5 ستاره‌ای را نیز رزو کرده‌اند و ...! اما ما چی؟! خیلی هنر کنیم یک هتل پرستاره زیر سقف آسمان داخل یک آبادی و روستا داشته باشیم و با غذای ساده‌ای سر خودمان را گرم کنیم و به دیدن 4 تا درخت و رودخانه و آثار باستانی دل خوش کنیم!
...سکوتی کرد و به فکر فرو رفت. من با خودم فکر کردم پس چرا برای من این برنامه ریزی تا این حد لذت بخش و خوشایند به نظر رسیده است؟! چرا من تا به حال خودم را با چنین افرادی مقایسه نکرده‌ام و چرا از کوچکترین اتفاق و موفقیت و نظم زندگی‌ام لذت می‌برم؟
راستی تعریف خوشبختی ، رضایتمندی ، شادکامی و سعادت چیست؟!
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
خوشبختی و سعادتمندی رسیدن به وضعیتی است که در آن جسم و روح آسوده و آرام هستند. رسیدن به نوعی آرامش درونی که با خرسندی و رضایتی حقیقی همراه است. شادی و رضایتی که در بسیاری از مواقع عامل علاقه و عشق به زندگی میشود. یکی از دلایل نارضایتی خصوصا در جوانان نرسیدن به آرزوهایی است که به آنها دل بسته‌اند. اگر هر لحظه به چیزی دل ببندیم و با دیدن چیزهای رنگارنگ به قول معروف از این شاخه به آن شاخه بپریم با نرسیدن به آنها دائما سرخورده شده و انگیزه لازم را برای رضایت از زندگی را از دست می‌دهیم.
در حالی که اگر با دقت و برنامه ریزی هدفهایی را برای زندگی خود معین کرده و سپس با ارزیابی شرایط موجود برای رسیدن به آنها تلاش کنیم. همین تلاش و فعالیت نیز احساس خوشبختی و شادکامی را ایجاد خواهد کرد و مهمتر از همه به شما این امکان را خواهد داد که در اوج فعالیت و مشغله کاری به فکر خوشبختی و رضایت سایرین هم باشید.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
پلاسبو واژه ای است لاتین به معنای\"من خشنود خواهم ساخت.\" در واقع هر یک از اشکال مختلف دارویی را که فاقد ماده موثر باشند، دارونما یا پلاسبو می نامند. بر خلاف آنچه که ممکن است در وهله نخست تصور شود، کاربرد این اشکال تهیه از مواد دارویی، در صورتی که بیمار به واقعی بودن آنها یقین داشته باشد، بی اثر نخواهد بود. با ارائه دارونما به بیمار و تلقین این مطلب که ای نشکل دارویی فرضا دارای اثر خواب آور یا پایین آورنده فشار خون می باشد، بیمار می تواند با مصرف آن دستخوش اثرات ناشی از مصرف داروی واقعی شود. این پدیده که به \"پاسخ یا اثر پلاسبو\" مشهور است در عالم داروسازی رسما پذیرفته شده است.
گرچه امروزه به دلیل پایبندی به اخلاق پزشکی و اعتقاد به روابط صادقانه پزشک بیمار، پلاسبو در دنیای طب فاقد جایگاه درمانی است ولی عنصری ضروری برای بررسی اثرات داروها در آزمون های بالینی به شمار می رود. در واقع باید گفت که اثر خالص حاصل از مصرف یک دارو ، حاصل جمع دو اثر مختلف است: یکی اثرات فارماکولوژیکی ماده دارویی و دیگری اثرات پلاسبو که جنبه غیر اختصاصی دارد. عواملی نظیر \"ارتباط میان پزشک و بیمار\"، \"برجستگی کوششهای ارائه شده برای درمان\" و \"زمینه سازی ذهنی\"، از جمله عوامل موثر در بروز اثرات پلاسبو و شدت بروز آن محسوب می شوند. اغلب بیماران نسبت به هر گونه مداخله درمانی توسط کارکنان دلسوز و علاقمند پزشکی ، پاسخ مثبت نشان می دهند و اگر اثر دارونما در امر درمان در جهت منافع حاصل از آن مورد بهره برداری قرار گیرد می توان به نحو قابل توجهی مکمل اثرات فارماکولوژیکی دارو باشد و در موفقیت یا شکست دارودرمانی ، نقشی تعیین کننده ایفا کند.
اثرات پلاسبو در افراد مختلف و دریک فرد در اوقات مختلف به نحو قابل توجهی متفاوت اند، ولی با این حال در اکثر مطالعات، وقوع اثر دارونما بطور ثابت در 20 تا 40 درصد از بیماران دیده میشود. جالب آنکه ممکن است در اثرمصرف پلاسبو فرد دچار مسمومیت هم بشود که معمولا عوارض مشخصی نظیر ناراحتی معده، بی خوابی و خواب آلودگی بروزمی کند.
در آن دسته از آزمونهای بالینی که به منظور بررسی اثرات داروها انجام می شوند، اثر دارونما معمولا با تجویز یک شکل دارویی خنثی (نظیر قرص، کپسول، شربت و...) با ظاهر فیزیکی پر و ساختاری کاملا مشابه با شکل دارویی فعال ، اندازه گیری می شود. یک نوع از این آزمونها حالتی است که پزشک از تجویز دارونما مطلع ولی بیمار بی اطلاع است. این روش را آزمون \"یکسوکور\" می نامند و نوع دوم حالتی است که نه پزشک و نه بیمار هیچکدام از اینکه کدام شکل دارویی تجویز شده دارو و کدام یک دارونماست خبر ندارند. این روش آزمون \"دوسوکور\" خوانده می شود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1188
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!