DNA با تکرار متوسط



این مطلب از بخش آموزش وب‌سایت المپیاد زیست‌شناسی رشد،انتخاب شده که با فرمت pdf نیز در وب‌سایت المپیاد رشدموجود می‌باشد. برای مشاهده این موضوعات در وب‌سایت المپیاد، به آدرس فهرست مطالب زیست‌شناسی مراجعه کنید. همچنین می‌توانید با کلیک اینجا‌ ، با ویژگی‌های بخش آموزش این وب‌سایت آشنا شوید.


DNA با تکرار متوسط


برای DNA با تکرار متوسط یا نسبتاً تکرار شوند که در ژنوم در یوکاریوت ها وجود دارد حداقل سه اتفاق روی می دهد: 1) DNA که احتمالاًً رونویسی نمی شود و پراکنده می شود مانند خانواده ALU 2) ژن هایی که نسخه های زیادی از روی آنها رونویسی شده که همگی مشابه هستند مانند ژن های هیستون یا RNA و 3) ژن ها رونویسی شونده در نسخه های زیاد که از یکدیگر مشتق شده اند مانند ژن های آنتی بادی،‌ کلاژن و گلوبین از کلمه خانواده ژن برای اشاره به ژن هایی که بوسیله دو شاخه زایی بایا بدون انشعاب از یک ژن اجدادی بوجود آمده اند به کار می رود.
در بسیاری از پستانداران قسمت از اعظمی از DNA نسبتاً تکرار شونده از تعدادی نسخه از یک توالی کوتاه تشکیل شده است که درون ژنوم پراکنده شده است برای مثال در انسان سیصد هزار نسخه از یک توالی که 300 جفت باز دارد وجود دارد. از آن جا که این توالی بوسیله اندو نوکلئاز محدود کننده ALUI شکسته می شود به آن خانواده ALU گفته می شود. نقشه دقیق این DNA هنوز ناشناخته است این احتمال وجود دارد که بعضی اعضای این خانواده به RNA های کوچک VS رونویسی شوند. در برخی موارد RNAهای بزرگتر نیز توالی ALU دارند. ALU ممکن است در مناطق متعددی از کروموزوم یوکاریوتی در طول همانند سازی وجود داشته باشد. و یا ممکن است در ساختن ساختار دوم mRNA ها شرکت کند.
هنگامی که یک محصول پروتئین به مقدار آنچنان زیادی مورد نیاز است که یک ژن به تنهایی نتواند نیاز سلول را به تنهایی تامین کند چندین نوع ژن در ساخت آن شرکت می کنند. ما با nucleolus‌آشنا هستیم که جایگاه ژن های rRNA می باشد. انسان حدود 2000 نسخه ژن rRNA5S و حدود 200 نسخه از magor rRNA gene دارد این اعداد در مورد مگس میوه به ترتیب 100 و 200 نسخه می باشد.
در برخی موارد تعداد طبیعی نسخه های چندگانه یک ژن کافی نیست و سلول باید به توسعه ژن متوصل شود فرآیندی که طی آن سلول تعداد نسخه های ژن را افزایش می دهد. برای مثال در طی oogenesisژن های r(DNA)rRNAمعمولاً توسعه می یابند در rDNA,Xenopus تقریباً هزار بار افزایش می یابند که به تخم اجازه می دهد که در حدود ریبوزوم جمع آوری کند. DNA توسعه یافته به صورت مولکول های DNA حلقوی کوچک خارج کروموزومی می باشند. چندین مدل برای اینکه سلول واقعاً چگونه DNA خود را توسعه می دهد پیشنهاد شده است. یک مدل بر Crossing over نابرابر تکیه دارد در حالی که مدل دیگر بر پایه همانند سازی بی برنامه DNA اضافی و بدنبال آن حوادث فوترکیبی استوار است که فرم های خطی و حلقوی DNA اضافی را بوجود می آورد بنا شده است. در حال حاضر مشخص نیست که کدام مدل صحیح است.
علاوه بر ژن های rRNA،‌ ژن های دیگری نیز تکرار می شوند، تا از تولید محصول ژنی کافی اطمینان حاصل شود. تعداد و مکان ژن های تکرار شده معمولاً بوسیله مطالعات و آزمایشات هیبریداسیون کشف شده است مشابه روش که نشان داد DNA تلومری در نوک کروموزوم قرار دارد. ژن ها تکرار شوند شامل ژن های هیستون ها و tRNA نیز می شوند. به طور متوسط در tRNA,Drosophila حدود دوازده مرتبه تکرار شده است. این رقم در ژنوم هاپلوئید انسان به 1300 می رسد. ژن های هیستون در انسان به صورت کلاستر های تکرار شده می باشند ولی با این وجود هر ژن به صورت مستقل رونویسی می شود در مقایسه با اپرون های پروکاریوتی که به صورت یک واحد رونویسی می شوند.
شکل 752
img/daneshnameh_up/c/c6/mbio0079a.gif
سازماندهی ژن های هیستون در انواع بزرگتر ممکن است پیچیده تر باشد. نشانه هایی وجود دارد که در پستانداران ژن های هیستون ممکن است در دسته های کوچک و حتی به صورت ژن های منفرد قرار بگیرند.
در چندین نوع ژن به فرم های مشابه ولی نه یکسان به وقوع می پیوندد. در این مورد یک ژن اولیه در شاخه زایی می کند ولی بر خلاف ژن های rRNA و هیستون ، نسخه ها از لحاظ عمل منشعب می شوند. این خانواده ژن ها شامل ژن های گلوبین و ژن های ایمنوگلوبین،, Chorin protein genes Drosophila heat_shock genesمی شود.



پیوند های خارجی

http://Olympiad.roshd.ir/biology/content/pdf/0163.pdf




تعداد بازدید ها: 15260