طب جایگزین بطور وسیع روشها و تمرینات مورد استفاده به جای معالجات متداول را شرح می هد، ممکن است به عنوان «تشخیص، معالجه، یا درمانی باشد که بطور قانونی توسط اشخاصی که پروانه تشخیص و درمان بیماری را ندارد، ارائه می شود ـ اگرچه در خیلی اوقات شاغلین آن چنین مجوزی را هم دارند.
دکترهای طب و دانشمندان، به هر روش درمانی که صحت و سقم آن توسط مشاهدات علمی و مطالعات کنترل شده تائید نشده، طب جایگزین می گویند.
طب مکمل از هر دو روش معالجات طب جایگزین و معالجات
طب متداول در کنار یکدیگر استفاده می کند.
طب توامان، آنطور که توسط
مرکز ملی طب مکمل و طب جایگزین تعریف شده، ترکیبی از معالجات
طب متداول و
طب جایگزین در جائی که مشاهدات علمی، ایمنی و کارآئی آن را تائید کرده اند، می باشد.در مجموع، این گونه های
طب جایگزین اغلب به نام
طب جایگزین و مکمل نامیده می شوند.
برخی انواع طب جایگزین