پاس «فوتبال»





پاس


بعد از تسلط به توپ و کنترل آن ، به عنصر اساسی این بازی جمعی می پردازیم : (پاس دادن . بازیکن در همه جای زمین و در هر حالتی که باشد به دنبال یار می گردد. ساده ترین تاکتیک فوتبال بازی دو نفره است . این عمل میان پاس دهنده ( توپ رسان ) و پاس گیرنده ( توپ گیر ) انجام می شود .
بدون پاس خلاقیتی در بازی وجود ندارد . تمام تاکتیک های بازی در دنیا بر اساس خلاقیت و پاسکاری نهاده شده است .پاس توافق ضمنی میان دو بازیکن است که به دو نقطه ارتباط توپ تبدیل می شوند . یکی توپ را می فرستد و دیگری برای تصاحب آن حرکت خود را (با کنترل یا متوقف کردن توپ ) کامل می کند . میان این دو بازیکن انتقال مسئولیت انجام می شود . زمانی که یار تقاضای توپ می کند و بازیکن صاحب توپ تصمیم می گیرد آن را برای یار خود بفرستد ، او دیگر تسلطی به بازی ندارد.


تقاضای توپ


پل فرانتز (paul frantz) و رنه اس (rene hauss) موضوع تقاضای توپ را بررسی کرده اند . سابقا بازیکن صاحب توپ بازیگردان بود . او مامور هدایت توپ بود و آن را برای بازیکنی می فرستاد که نسبت به او موقعیت بهتری برخوردار بود . _ پل فرانتز _ و _ رنه اس _ به فضا سازی در فوتبال اهمیت زیادی داده اند . در همین مورد _ رنه اس _ اظهار می دارد : بازیکنی که برای خود فضا ایجاد می کند ابتکار بازی را به دست می گیرد . او توجه صاحب توپ را جلب می کند و به عنصری فعال تبدیل می شود . در نتیجه این اوست که حرکت تیم را هدایت می کند .
برای این که پاس خوب انجام شود چند شرط وجود دارد، زیرا پاس دادن تنها فرستادن توپ به سوی یار خودی نیست . این حرکت نیازمند مبادله ی توپ میان دو بازیکن است که منجر به پاسی مناسب در جهت حرکت تیم شود.


ویژگیهای یک پاس


یک پاس باید دارای این ویژگی های مهم زیر باشد:

دقت پاس


توپ همیشه باید در جهت حرکت یار فرستاده شود. این عمل موجب تداوم حرکت تیم می شود که بعدا نیز به وسیله ی یار خودی ادامه می یابد.
پاس ناصحیح عکس العمل حریف را به دنبال داشته، یا موجب صرف نیروی زیاد توسط یار می شود. همیشه سعی کنید در پاس دادن دقیق باشید.


سرعت پاس


به محض این که یار درخواست توپ کرد، آن را باید فورا به او داد.( مگر هنگام حرکات گول زننده ) تا برای حریف غیر مترقبه باشد و فرصت عکس العمل را از او سلب کند.

سرعت توپ


توپ باید سریع به هدف برسد، اما قدرت پاس به وسیله ی پاس دهنده کنترل می شود .

مزایای پاس



  • شوت به دروازه را مهیا می کند.
  • ادامه و پیشرفت حرکت سریع را موجب می شود.
  • جهت روشن به بازی می دهد.
  • امکان استفاده از فضاهای نزدیک و دور را ایجاد می کند.
  • حرکت آن سریع تر از بازیکن است.
  • اثری غافلگیر کننده بر حریف دارد.
  • عنصر اصلی تاکتیک تیمی است.

معایب پاس




کاربرد سطوح تماس در پاس



  • استفاده از پا یا سر به منظور ضربه زدن.
  • استفاده از پا یا سر به منظور کنترل کردن.
  • استفاده از پا یا سر به منظور انجام پاس انحرافی.

پاس ها متناسب با سطوح تماسی که بازیکن استفاده می کند می توانند مشخص (قدرتمند، دقیق) ، نرم یا چرخشی باشند (به عنوان مثال با بیرون پا) .
بازیکن با انجام ضربه، کنترل یا پاس انحرافی توپ را برای یار خود می فرستد، و این یکی آن را دریافت و کنترل کرده، پاس انحرافی (به یار دیگر) می دهد یا به دروازه شوت می زند
.

انواع پاس


چهار نوع پاس وجود دارد که در بازی هدف یکسان ندارند:

پاس کوتاه


استفاده از ((پاس کوتاه
با سطح تماس زیاد (به عنوان مثال درون پا ) مطمئن تر است. این پاس کوتاه می تواند به صورت عرضی، عمقی یا به عقب باشد. پاس در زمین، متناسب با فاصله و دقت در انجام آن، به صورت کشیده، زمینی یا هوائی انجام می گیرد. به جز درون پا ( که در این مورد پای ضربه زننده چرخیده و به نسبت پای تکیه گاه زاویه ای 90 درجه می سازد، به وسط توپ ضربه زده می شود)، از روی پا یا بیرون پا نیز استفاده می شود.


پاس بلند


چون در پاس بلند مسافت افزایش می یابد، بنابراین قدرت آن زیاد اما دقتش کم است. از درون پا برای پاس بلند استفاده نکنید. اگر می خواهید پاس بلند خود را به عمق فرستاده و از شکاف دفاع عبور دهید یا از فضای خالی استفاده کنید، میان مسافت و دقت تعادل بر قرار کنید.
چنان چه می خواهید پاس دور به یار خود بدهید، زمان رسیدن توپ به آن نقطه و زمان عکس العمل حریف متناسب با زمان دریافت توپ را باید قبلا پیش بینی کنید.
انواع دیگر پاس بلند : پاس مورب ، فرستادن توپ به روی دروازه یا پاس به عقب ( حتی الامکان از انجام آن خودداری کنید) . بر خلاف پاس کوتاه که از درون پا استفاده می شود ، در این مورد باید از قسمت درونی پنجه پا استفاده کرد . پای تکیه گاه و پای ضربه زننده را در جای صحیح قرار دهید تا بتوانید توپ را به جهت دلخواه هدایت کنید . روی پا (که از آن بسیار استفاده می شود) و بیرون پا نیز سطوح تماس مناسب برای انجام پاس بلند می باشند.


پاس جهت دار


به طور کلی پاس جهت دار پاس کوتاهی است که ارزش بازی دو نفره را افزایش می دهد . جهت پاس باید در مسیر حرکت یار باشد .

پاس جهت دار با زاویه قائمه


توپ برای یاری که در یک خط قرار گرفته است فرستاده می شود و حرکت باید در جهت پاس دهنده باشد .

پاس جهت دار با زاویه حاده


توپ برای یاری که کمی عقب تر قرار گرفته است فرستاده می شود . این حرکت نیاز به چرخش پای زننده دارد.

پاس جهت دار با زاویه منفرجه


توپ برای یاری که جلوتر قرار گرفته است فرستاده می شود و حرکت باید در جهت پاس دهنده باشد . در این حرکت توپ کمی جلوتر از یار فرستاده می شود به صورتی که او بتواند بدون زحمت آن را کنترل کند . بازیکن باید با اولین گام از توپ استفاده کند .

پاس سر ضرب و نیمه سر ضرب


به وسیله پاس سر ضرب ، که بعدا آن را بیشتر بررسی خواهیم کرد ، می توان سرعت بازی را زیاد کرد و فوتبالی متحرک را دنبال کرد . پاس سر ضرب یا نیمه سر ضرب غالبا با درون پا انجام می گیرد . برای اجرای این پاس باید با خونسردی و با روشن بینی بازی را زیر نظر بگیرد .
این حرکت در مجموع نیاز به تکنیکی خوب ، شناختی کامل از سطوح تماس و پیش بینی مسیر توپ دارد . زمانی پاس سر ضرب مفید است که فوتبالیست قصد خود را هر چه بیشتر مخفی کند .
حریف بیشتر انتظار کنترل توپ دارد تا پاس سر ضرب . این حرکت زمانی می تواند خطر بیشتری ایجاد کند که در منطقه حمله انجام شود ، به شرطی که بازیکن خوب پاس بدهد (توپ را به یار برساند) .


زبان پاس


عمل بازیکن در زمین در جابه جایی ، حرکت و شیوه فضا سازی خود نماینده زبان او در ارتباط با یاران است . مطمئنا قواعد خاصی وجود ندارد ، زیرا هر بازیکنی رفتار خاص خود را دارد ، اما با وجود این اصول مهمی وجود دارند که هدف آنها ایجاد ارتباط و تفاهم بین بازیکنان است .
فوتبالیستی که ساکن ایستاده است با عمل خود نشان می دهد که می خواهد توپ در پاهای او فرستاده شود . بر عکس ، بازیکنی که در حال حرکت است توپ را در مسیر حرکت می خواهد . در نتیجه نحوه ی عمل و قدرت وارده بر توپ نیز فرق می کند . بازیکن با تغییر آهنگ یا جهت ، با توقف و با فضا سازی خود توجه یار را جلب می کند و راه بازی را به او نشان می دهد .بازیکنان غالبا با صدا زدن با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند ، اما اشکال این عمل این است که حریف از قصد شما آگاه می شود.
بازیکنی که آماده پاس دادن است ، رفتار او مشخص است . نگاه او و حرکت دستش قصد واقعی او را برای یارش اعلام می کنند که در این مورد باید تمرین کرده باشند .
این شیوه تکلم و ارتباط در یک تیم تنها زمانی تاثیر واقعی دارد که خود به خود میان بازیکنان به وجود آید .
اصطلاح (با چشم بسته یکدیگر را پیدا کردن) کاملا نشان دهنده این تفاهم است که تنها از طریق تکرار و تمرین انجام پذیر است . یک توصیه خوب : گرچه فوتبال با ویژگی های جسمانی و تکنیکی فوتبالیست ارزش می یابد ، اما در صورت فقدان همکاری جمعی معنایی نخواهد داشت این معنای جمعی تنها به وسیله عنصری تاکتیکی و مهم ارزش خود را بدست می آورد : پاس دادن.
بهترین تیم ها برای طراحی بازی خود و بر اساس کیفیت و موقعیت بازی تاکتیک های مختلفی را ابداع یا به کار می بندد که پاسخگوی اهداف آن ها در زمین باشد . میان تیمی گرفتار و تیمی دیگر که بازی می کند ، تعداد پاس ها هستند که وقایع آن لحظات را رقم می زنند .




تعداد بازدید ها: 17453