وقتی
عبدالملک بن مروان به حکومت رسید، برای
حجاج نامه‌ی محرمانه‌ای به این مضمون نوشت:
«بسم الله الرحمن الرحیم
از عبدالله عبدالملک بن مروان به حجّاح بن یوسف ثقفی.
من را از ریختن خون خاندان
عبدالمطلب معاف بدار، چرا که من آل ابی سفیان را دیدم که چون به حکومت رسیدند، دست خود را به این خون‌ها آلوده کردند، و پس از مدت اندکی، همگی نابود شدند.
والسلام.»
این نامه پاسخ نامه حجاح بن یوسف ثقفی به او بود که در آن نوشته بود:« اگر می‌خواهی ملک و سلطنت تو استقرار یابد،
علی بن الحسین را به قتل برسان!»
حضرت امام سجاد علیه السلام نامه‌ای به این مضمون برای عبدالملک نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
تو در فلان تاریخ و فلان ساعت، نامه ای به حجاج نوشته‌ای، و
رسول الله صلی الله علیه و آله مرا از آن باخبر کرده است. خداوند متعال این کار تو را سپاس می‌گزارد، ملک تو را تثبیت می‌نماید و عمر تو را زیاد می کند.»
سپس نامه را مهر کرد و آن را توسط یکی از غلامان خود برای عبدالملک ارسال داشت.
عبدالملک وقتی نامه را دید، بسیار خوشحال شد. سپس دینارهای فراوانی به قدر یک بار شتر برای امام فرستاد و از او درخواست نمود خواسته‌های خود و خاندان و یارانش را برای او گزارش کند.
منابع:
بحارالانوار، ج 46 ص 28، حدیث 19 ص 119، حدیث 9 به نقل از اختصاص و بصائرالدرجات
مراجعه شود به:
امام سجاد علیه السلام و زمامداران اموی