منوچهر بن یزید شروانشاه

«425 418 ﻫ / 1034 1027 م»
MANUCHEHR IBN-e YAZID SHERVANSHAH

منوچهر طی چند سال اول امارت ، دو بار با حکام دربند نبرد کرد ( 21 420 ﻫ / 40 1029 م ) و هر دو بار شکست خورد . چندی بعد با هجوم روس‏ها مواجه شد که در شروان پیاده شدند و در باکو شکست سختی بر منوچهر وارد آوردند. با آن که در هجومی دیگر منوچهر آنها را عقب راند ( 422 ﻫ / 1030 م )، اما بار دیگر با اتحاد با طوایف آلان باز به شروان تاختند ( 423 ﻫ / 1032 م ) و یزیدیه را به باد غارت و کشتار دادند و با غنایم بسیار بازگشتند. در راه این بازگشت ، ابو منصور هاشمی فرمانروای دربند با تعدادی از غازیان خویش بر آنها تاخت و چنان ضربه‏یی بر غارتگران وارد آورد که تمام غنایم و بخشی از سپاه خود را از دست دادند ( 423 ﻫ / 1032 م ) . سال بعد هم امیر دربند ، تهاجمات روس‏ها را که مجددا" به حدود آن ولایت آمده بودند، دفع کرد.

شروانشاه منوچهر درصدد برآمد این بار با جلب دوستی و اتحاد با ابومنصور هاشمی، ضربه‏یی را که از دستبرد روس و آلان بر حیثیت وی وارد آمده بود، جبران کند، اما در همین ایام وی و هم پادشاه هاشمی دار فانی را وداع گفتند ( 425 ﻫ / 1034م ). منوچهر به دست برادر خود ابو منصور بن یزید که با زوجه وی سر و سری داشت کشته شد و ابومنصور با تزویج این بیوه برادر به آسانی عنوان شروانشاه یافت