|
| | |||
| پایه های اقتصاد دوره صفویه گله داری و کشاورزی بود . صفویان پس از آنکه با پشتیبانی قزلباش به قدرت رسیدند در صدد برآمدند تا سپاه کافی گرد آورند ، از آنجائیکه توان پرداخت حقوق چنین سپاهی را نداشتند به ناچار اراضی وسیعی را در اختیار سرکردگان سپاه گذاردند ، تا از این طریق مستمری سپاهیان پرداخته شود . به این گونه زمینها تیول می گفتند . تیول به معنی واگذاری یا تخصیص چیزی به کسی است . و همچنین اصطلاح تیول ، دلالت بر زمینهای داشت که به جای حقوق به ماموران حکومت داده می شد و بر دو نوع بود : 1- تیولهایی که به طور دائم وابسته به مقام و منصب بود و به همین جهت به همه مقامات عالی بابت حقوق و مواجب آنان تیول تعلق می گرفت . 2 – تیولهایی که هر سال از طرف دیوان محاسبات به اشخاص واگذار می شد. چنانچه محصول تیولی که به جای حقوق و مواجب به یکی از مقامات داده بودند از مبلغ منظور کمتر می شد ، مباشر ولایت کسر مبلغ را جبران می کرد و اگر بیشتر از مبلغ منظور بود آنرا به خزانه می فرستاد. به این ترتیب بود اقتصاد و زراعت صفویه تا زمان شاه عباس اول و از طریق اقتصاد ، عایدات کوچکی به دربار می رسید ، بنابراین میزان نقدینگی خزانه سلطنتی کم بود . |  منبع:CDایرانیا تاریخ این دوره بر حسب مناطق جغرافیایی ایران بزرگ: 1.ایران فعلی 2. افغانستان 3. عراق 4. آسیای میانه 5.قفقاز 6. حجاز | | |
1.معماری 2.علوم 3.دین 4.فنون 5.هنر 6.شهرسازی 7.نژادها 8.مهاجرت ها | 1.روش های پژوهش در آداب و رسوم گذشتگان 2.فلسفه تاریخ | ||