|
فضل بن شاذان یکی از اصحاب دانشمند حضرت رضا علیه السلام بود و در تاریخ، روایات زیادی از امام به وسیله‌ی او ثبت شده است.
از فضل بن شاذان پرسیدند:
چه دلیلی بر امامت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام وجود دارد؟
فضل گفت:« هم در کتاب خدا، هم در سنت رسول خدا و هم در اجماع مسلمین دلیل وجود دارد.در کتاب خدا آمده است:
یا ایها الذین ءامنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم ....
ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا و رسول خدا و اولی الامر اطاعت کنید.» (آیه 59 سوره نساء)
اولی الامر کیانند
بعضی می‌گویند منظور، امیران لشگرند.
بعضی می‌گویند علما
عدّه ای می‌گویند سرپرستان مردم
بعضی هم می‌گویند اولی الامر، علی بن ابیطالب و فرزندانش هستند.
حرف هر یک از اینها را قبول کنیم، باز علی بن ابیطالب اولی الامر است زیرا همه می‌دانند او هم امیر و فرمانروای لشگر بوده است، هم عالم و فرزانه بوده و هم سرپرست مردم. به هر حال او اولی الامر است و طبق آیه مبارکه قرآن اطاعت از او واجب است.
در زندگی پیامبر هم موارد فراوانی به چشم می‌خورد که رسول خدا امام علی را قاضی و حَکَم قرار داده است.
مثلاً در ماجرای یمن، به او اختیارات فراوان داد یا او را برای ابلاغ سوره برائت به مکّه فرستاد. رسول خدا هر گاه به جایی می‌رفت، امیرالمؤمنین را به جای خود نصب می‌فرمود و با او رفتاری داشت که با هیچ‌یک از دیگر مسلمان‌ها نداشت.
اجماع مسلمین هم آن است که علی علیه السلام بالاخره زمانی امام بوده و همه‌ی فرقه‌های اسلامی معتقدند که او عادل بوده است.
ولی در این دو خصوصیت، مسلمین بر هیچ‌کس دیگر از خلفا اجماع ندارند.
منابع:
بحارالانوار 10/ 324/ 8