حضرت علی علیه السلام پس از پیروزی در جنگ جمل در اجتماع مردم
بصره سخنرانی کرد و در پایان فرمود:« اکنون ای اهل بصره، درباره من چه فکر می‌کنید؟»
مردی برخاست و گفت:« مطمئنیم تو نسبت به ما جز خیر و نیکی، کاری نمی‌کنی. اگر ما را مجازات کنی جا دارد، زیرا ما گناهکاریم و اگر ما را ببخشی، عفو نزد خدا محبوبتر است.»
امام علیه السلام فرمود:« همه را عفو کردم. از فتنه جویی بپرهیزید. شما نخستین کسانی هستید که بیعت را شکستید و عصای امّت را دو نیم کردید؛ با اخلاص تمام، از گناه
توبه کنید.»
منابع:
- فروغ ولایت، ص 459 - 460
- بحارالانوار، ج 32، ص 262- 263
مراجعه شود به: