1 . یک سر طناب رختشوئی یا ریسمان پرده کرکره را به دستگیره یک در ببندید . حدود 5/1 متر از طناب را اندازه بگیرید و پای خود را روی آن بگذارید به طوری که یک قسمت از طناب به صورت محکم و کشیده نگه داشته شود . با انگشت خود طناب را بگشید و رها کنید .
2 . در حالی که دو طرف گلوی خود را لمس می کنید بگوئید « آه –ها – ها » .
3 .یک گیره کاغذ ( کیلیپس ) یا سنجاق ته گردی را روی یک طبل بگذارید ( می توانید طبل را با پوشاندن دهانه یک قوطی خالی واکس بوسیله لفاف کاغذی بسازید ) . حال به طور آهسته روی طبل ضربه ای بزنید .
4 . در چند نی صوتی با طول های مختلف بدمید .
5 . با چنگال روی یکی از ظروف آشپزخانه بکوبید و آن را نزدیک گوش خود بیاورید .
6 . یک میل بافتنی فلزی یا یک خط کش را روی یک میز بگذارید . میله یا خط کش را بالا برده و بگذارید به طور ناگهانی بیفتد .

مشاهده خواهید کرد که :

در هر یک از حالتهای بالا شما صدایی را می شنوید و یا اینکه یک پس و پیش رفتن را می بینید و یا حس می کنید .

توضیح :

در هر یک از آزمایشهای بالا شما با به ارتعاش در آوردن یک جسم ( ایجاد حرکتهای رفت و برگشتی ) ، صوت ایجاد کرده اید . تعداد ارتعاش در هر ثانیه ( که بسامد گبته می شود ) به اندازه ، شکل و جنس جسم مرتعش کننده بستگی دارد .
گوشهای ما نمی توانند جسمی را که ارتعاشات آن از 16 بار در ثانیه کمتر و از20000 بار در ثانیه بیشتر باشد بشنوند . ولی می دانیم بعضی حشرات و پرندگان می توانند صدای ارتعاش خیلی سریعتر اجسام را بشنوند . می توانید سگی را با سوت خاصی که ارتعاشات صوت آن زیاد بوده و خودتان صدای آنرا نمی شنوید فرا بخوانید .