نام کاملش شمر بن ذی الجوشن ضبابی کلابی شرحبیل و کنیه‌اش ابوالسابغه بود. او قبل از اسلام آوردن، از رؤسای
قبیله هوازن بود. در
جنگ صفین در صف یاران
امام علی حضور داشت، سپس در
کوفه اقامت کرد و به روایت حدیث مشغول شد.
در واقعه
کربلا از سران اصلی سپاه
عمر بن سعد و قاتل اصلی امام حسین بود.
عبیدالله بن زیاد سر مقدس اباعبدالله الحسین را توسط او برای
یزید به شام فرستاد. پس از آن شمر به کوفه بازگشت.
هنگامی که
مختار بن ابی عبیده ثقفی در کوفه قیام کرد و به تعقیب قاتلین امام حسین علیه السلام پرداخت، شمر از کوفه فرار کرد. مختار غلام خود را با گروهی به دنبال او فرستاد. اما در فرصتی، شمر غلام مختار را کشت و به فرار خود ادامه داد. سرانجام در سال 66 هجری قمری، جمعی از سپاهیان مختار به سرکردگی ابوعمرو او را یافتند و کشتند.
منابع:
لغت نامه دهخدا به نقل از فرهنگ فارسی معین.