سترون کردن آب با اوزون




تصویر

دید کلی

سترون کردن هم روی آبهای زیرزمینی و هم روی آبهای سطحی انجام می‌شود. بدیهی است که سترون کردن برای آبهای زیرزمینی اجباری نیست. ولی ممکن است از لحاظ رعایت احتیاط و در صورتی که بررسی‌های هیدروژئولوژیکی امکان آلوده بودن آبها را تایید کند، در مورد آبهای زیر زمینی نیز انجام شود.

به هر حال ، سترون کردن با آلودگی‌های گذرا مقابله می‌کند. از طرف دیگر ، اگر آب فاصله زیادی را در مجرای روباز طی کند، خطر آلودگیهای اتفاقی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مورد ، اگر آب را در مبداء حرکت آن سترون کنیم، در واقع ، ضمانتی اضافی برای خوراکی بودن کیفیت آب است که پتانسیل مقاومت آن را در برابر میکروب‌ها نیز افزایش می‌دهد.

سترون‌کردن آبهای سطحی الزامی است. سترون کردن در واقع دنباله عملیات انعقاد ، ته‌نشین کردن و تصفیه آبهاست، اما از لحاظ انهدام میکروبهای بیماریزا به اندازه کافی موثر نیستند. در این مقاله ، سترون کردن با اوزون را بررسی می‌کنیم.

چگونگی سترون کردن با اوزون

سترون کردن با اوزون (O3) درداخل یک حوضچه تماس انجام می‌شود که آب مورد تصفیه و هوای اوزون‌دار همزمان وارد آن می‌شوند و به‌صورت امولسیون با وسایل مناسب به گردش درمی‌آید. چون اوزون در هوا ناپایدار است، قابل ذخیره کردن نیست. بنابراین همزمان با تصفیه ، باید به‌تدریج تولید شود و به همین علت ، دستگاه تولید اوزون جزء تاسیسات سترون‌کردن است. برای تولید اوزون به جریان هوای بسیار خشک بین دو یک دستگاه سترون کردن با اوزون ، از قسمتهای زیر تشکیل شده است.

یک دستگاه خشک کننده هوا

هوای متراکم شده با فشار نزدیک به 0,5 بار که دمای آن را افزایش می‌دهد، نخست از یک مبادله کننده گرما عبور می‌کند تا سرد شود، بعد پس از گردش از یک گروه مولد سرما ، قسمت عمده رطوبت هوا در اثر تراکم آن از بین خواهد رفت. عمل خشکاندن هوا در حضور ژل سیلیس یا ژل آلومینیوم و در دستگاهی به نام دستگاه خشک کننده تکمیل می‌شود. با گرم کردن ساده و سپس سرد کردن ، مواد خشک کننده ترمیم می‌شود. این عمل را می‌توان خودکار کرد.

یک دستگاه مولد اوزون

این دستگاه ، انواع مختلف دارد. مقطع الکترودها در مولد اوزون ، صفحه‌ای چهارگوش است و در مرکز الکترودها ، روزنه‌ای وجود دارد. الکترودها که با زمین در ارتباطند، فلزی و توخالی‌اند تا بتوانند بوسیله جریان آب ، سرد شوند. یک دی‌الکتریک بوسیله صفحه شیشه‌ای که در مجاورت الکترودها قرار می‌گیرد، تشکیل می‌شود. الکترودهای ولتاژ متوسط از یک ورقه فلزی ساخته شده‌اند.

بخار حاصل از بین الکترودهای ولتاژ متوسط و صفحه‌های شیشه‌ای خارج می‌شود. هوای خشک از اطراف دستگاه وارد و بوسیله روزنه مرکزی به حالت اوزونی شده خارج می‌شود. در مولد اوزون لوله‌ای شکل تریلیگاز مداری بوسیله یک لوله خارجی فلزی متصل به زمین و یک لوله هم‌محور شیشه‌ای که داخل آن از قشری از فلز پوشیده شده و به ولتاژ متوسط متصل است تشکیل می‌شود و شیشه‌ای نقش دی‌الکتریک را بازی می‌کند.

بخار از فاصله حلقه‌ای شکلی که بین دو الکترود تشکیل می‌شود و هوای اوزون‌دار در آن جریان دارد، خارج می‌شود. در صورت تولید اوزون به مقدار زیاد ، چند صد مدار در دستگاه قرار می‌گیرد. در قسمت خارجی لوله‌ها ، آب سرد جریان دارد. ولتاژی که در این دستگاهها بکار برده می‌شود، بین چند هزار و 25000 ولت است. (ولتاژ متوسط M.T بین 5 و 30KV است).

در کارخانه‌های شو - آزی - لو - روآ و مری - سور - اوآز (متعلق به شرکت عمومی آب) و همچنین کارخانه‌ اورلی در پاریس ، مولدهای اوزون لوله‌ای بوسیله ترانسفورماتورهای 160 کیلوواتی تغذیه می‌شوند. تولید اوزون در این کارخانه‌ها 180kg در روز است. کل مصرف انرژی لازم برای تولید 1 کیلوگرم اوزون ، بین 20 و 25 کیلووات در ساخت است.

تصویر

یک حوضه تماس

پخش هوای اوزون‌دار در آب این حوضه انجام می‌شود. روشهای مختلفی برای پخش هوای اوزون‌دار در آب بکار برده می‌شود. در ایستگاههای متوسط ، غالبا از دستگاه هیدروانژکتور که اساس کار آن ، نظیر خرطوم آبی است، استفاده می‌شود. ظرفیت دایره تماس طوری محاسبه می‌شود که مدت عبور در حدود 5 دقیقه باشد. در ایستگاههای مهم ، پخش اوزون از میان لوله‌های متخلخلی که روی کفبند حوضچه تماس قرار دارند، انجام می‌شود. در این حالت ، حبابهای کوچکی از هوا تولید می‌شود که بطور منظم در داخل آب مورد تصفیه پخش می‌شود.

مباحث مرتبط با عنوان

منبع

  • هیدرولیک شهری ، جلد اول ، تالیف: آندره دوپون ، ترجمه: محمد محمدی فتیده.

تعداد بازدید ها: 18117