حضرت امام حسین علیه السلام زندگی زاهدانه ای داشت و تا پایان عمر با همان زهد زیست.
او از همان کودکی تا نوجوانی و جوانی که با پدر خویش، امیرالمومنین علیه السلام، زندگی میکرد، از همان غذاهای ساده و زاهدانهی پدر میخورد و در تنگنای زندگی صبر و شکیبایی میورزید.