دلف بن عبدالعزیز
«265 260 ﻫ / 878 873 م»
بعد از عبدالعزیز بن قاسم، پسرش
دلف بن عبدالعزیز که در اواخر حیات پدر در جمع و جبابت خراج
جندیشاپور ، شوشتر و اهواز ( 254 ﻫ / 868 م ) از خود کفایت نشان داده بود، حکمرانی جبال را یافت. وی در دفع حملهیی که بعضی شورشگران بر نواحی دینور کردند (264 ﻫ / 877 م ) توفیق قابل ملاحظهیی به دست آورد که به دنبال آن، موضع خود را در
ایغارین و حکومت قسمتی از بلاد جبال مستحکم ساخت. او بر اثر سوء قصدی که در
اصفهان به جانش شد در سال 265 ﻫ / 878 م ، درگذشت.