دریاچه و تالاب




img/daneshnameh_up/1/12/lake.jpg


بزرگترین جریان آب شیرین در رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی جریان دارد. این رودخانه از ناحیه ای به وسعت 7 میلیون کیلومتر مربع (7/2 میلیون مایل مربع) می گذرد و 200000 متر مکعب (7 میلیون پای مکعب مربع) آب شیرین را در یک ثانیه به اقیانوس اطلس می ریزد.

دریاچه بایکال


بزرگترین مقدار آب شیرین در دریاچه بایکال قرار دارد.این دریاچه در روسیه قرار گرفته است . این دریاچه قدیمی دارای عمقی معادل 1920 متر (6300 پا) بوده و بیش از 21000 کیلومتر مکعب (5000 مایل مکعب) آب ، یک پنجم کلیه ابهای شیرین جهان ، را در خود جای داده است.

دریاچه سوپیریور


بزرگترین ناحیه آب شیرین ، دریاچه سوپیریور ، بین کانادا و آمریکا می باشد . این دریاچه دارای وسعتی در حدود 83000 کیلومتر مربع (32000 مایل مربع) می باشد . دریاچه سوپیریور جزء بزرگترین دریاچه های بزرگ جهان است . این دریاچه ها مجموعاَ وسعتی برابر با 246000 کیلومتر مربع (95000 مایل مربع) را می پوشانند.

دریاچه مصنوعی


بسیاری از بزرگترین دریاچه های جهان توسط انسانها ساخته شده اند. سد بزرگ آسوان روی رودخانه نیل در مصر آب رودخانه را در مخزن بزرگی به نام دریاچه ناصر نگهداری می کند.

دریای آرال


دریاچه نمک آرال ، که بین قزاقستان و ازبکستان قرار گرفته است ، بزرگترین دریاچه جهان است که به سرعت رو به خشک شدن است . در 1960 این دریا وسعتی بیش از 65000 کیلومتر مربع (25000 مایل مربع) را می پوشاند ، و چهارمین دریاچه جهان از نظر وسعت بود . امروزه ، بسیاری از آبی که این دریاچه را تغذیه می کرد ، برای آبیاری مزارع کشاورزی منحرف شده اند و دریا به سرعت رو به خشک شدن است . این دریاچه به دو قسمت تقسیم شده است و احتمال دارد کاملاَ خشک شده و از بین برود.

زمینهای مرطوب ، جزو مناطقی از محیطهای زیست طبیعی زمین می باشد که بیشترین تهدید نسبت به انها وجود دارد . قسمت گسترده ای از این مناطق هر ساله با اهداف کشاورزی و ساختمان سازی خشک می شود . در طول دو قرن گذشته ، بیشتر از نصف تمام زمینهای مرطوب در آمریکا از بین رفتند . و حوادث مشابهی در نقاط مختلف جهان اتفاق افتاد.

پیمان رامسر


در سال 1971 تعداد زیادی از دولتها و گروههای اجتماعی ملی ، پیمان رمسار را امضاء کردند که هدفش جلوگیری از نابودی زمینهای مرطوب بود . این پیمان در حدود 650 منطقه مشخص شده را تحت حفاظت قرار داده و شامل مناطقی با وسعت مجموعاَ 40 میلیون هکتار می شود . این پیمان از طرف قوانین ، حمایت نمی شود و تنها پشتیبان آن همکاریهای بین المللی است.


نور و مواد غذایی


میزان و تعداد موجودات زنده در آبهای شیرین ، همیشه توسط دو عامل کنترل می شود ‎ ، نور و مواد غذایی حل شده . در صورتی که یکی از این دو عامل کم می شود ، فقط تعداد خیلی محدودی زنده می مانند . به هر حال ، آبهای شیرین در صورتی که نور و مواد غذایی در آنها به وفور پیدا شود ، پر از گیاهان آبزی و حیوانات خواهند شد.

کمبود اکسیژن


در صورتی که مواد غذایی آب زیاد باشد ، بعضی از موجودات زنده ممکن است صدمه ببینند . مواد غذایی رشد موجودات میکروسکوپی را بیش از حد ، زیاد می کنند و تعداد آنها خیلی زیاد می شود . وقتی این گیاهان می میرند ، توسط باکتریها تجزیه می شوند که برای این کار اکسیژن مصرف می کنند . نهایتاَ آب ، دچار کمبود اکسیژن شده و در این شرایط ماهیها و دیگر حیوانات قادر به ادامه زندگی نیستند . گاهی این حالت به طور طبیعی ایجاد می شود ، اما گاهی ممکن است مواد آلوده کننده مثل مواد پاک کننده که محتوی مواد غذایی حل شده می باشند ، عامل ایجاد چنین حالتی گردند.

فضای سبز


وقتی گیاهان می میرند ، کربن بدن انها به طور طبیعی به اتمسفر باز می گردد. اما در زمینهای مرطوب ، بعضی از کربنها به صورت زغال سنگ در زمین محبوس می شوند . این ذخیره بزرگ کربن در زمینهای مرطوب ، به کم کردن میزان دی اکسید کربن در اتمسفر کمک می کند . چرا که دی اکسید کربن در فضای سبز (انجام وظیفه تصفیه هوا) اثر می می گذارد . مناطق مرطوب نقش مهمی در آب و هوای زمین بازی می کنند.


همچنین ببنید چند نمونه از دریاچه های جهان:

دریاچه تی تی کاکا
دلتای اوکاوانگو
بحرالمیت ‹دریای مرده›
دریاچه بایکال





تعداد بازدید ها: 19297