خلق و کنترل نقطه توجه در تلویزیون



img/daneshnameh_up/b/b8/cinema.gif

img/daneshnameh_up/6/6d/shotcreatctrl.jpg
وقتی می‌خواهیم یک برنامه تلویزیونی بسازیم، جلب علاقه وتمایل بینندگان یکی از اساسی‌ترین اهداف و خواسته‌های ماست. بدون آن ،‌برنامه ما بیروح است. حتی نمی‌توان صرفا با تشویق ، گروهی را که در یک کلاس درس گرد آمده‌اند وادار کرد که به بحثی علاقه و توجه نشان بدهند.
تصاویر جالب
انواع خاصی از تصاویر،‌ جذبه و کشش متجانس بیشتری در مقایسه با دیگر تصاویر دارند. مثلا نمایی با رنگمایه‌های بسیار تندو متضاد،‌ چشمگیرتر و جالبتر از تصاویری که در آنها رنگهای ملایم به کار رفته با نور زیاد روشن شده‌اند. تصویری که بیان کننده جزئیات روشن است ، موشکافی و باریک‌بینی در درک مطلب را نیز دنبال دارد. درحالی که تصویری قوی و پویا ،‌ چشمان ما را با خود همراه می‌سازد؛ در حالی که طرح و خطوط درهم پیچیده و ضعیف از عهده این کار برنمی‌آید.
ساخت گام به گام
کنجکاوی بیننده خود را برانگیزید، اما درطی عرضه اطلاعات نباید او را سردرگم کنید. همه حرفهایتان را یک مرتبه در ویترین مغازه خود پهن نکنید! و برعکس؛ مخاطب را برای مدت طولانی در انتظار نگه ندارید،‌ یا در ارائه آگاهیها و اطلاعات ضروری و بموقع قصور نکنید.
اطلاعات باید به طور منظم و برنامه‌ریزی شده و پی‌درپی ارائه شود. هر ایده و فکری باید از اندیشه وایده قبلی شکل بگیرد. قرار دادن موارد وواقعیتهای گسسته و بی‌انسجام در کنار هم و ساخت تدریجی آنها ، از ارزش و اهمیت کار می‌کاهد . اگر برنامه تولیدی به طور اساسی شامل بخشها و نکات پراکنده است، آنها را با هم گروهبندی کنید و در یک قسمت مستقل قرار دهید- حتی اگر ارتباط این بخشها با یکدیگر سست باشد- و آنها را به صورت مجموعه‌هایی از گروههای مرکب کنارهم بگذارید.
از پیچیدگی بسیار زیاد، یا عرضه اطلاعات زیاده از حد دریک برنامه دوری کنید. مخاطبان ما برای بررسی و جذب آنچه دریافت می‌دارند،‌ نیاز به زمان دارند. داده‌های بسیار زیاد در یک برنامه با زمان محدود ، فقط سیلی از کلمات و جملات بی‌معنی و مفهومی خواهند بودکه بیننده می‌بیند و می‌شنود، اما نمی‌فمهد.
اگر نمایی زمان بسیار کوتاهی طول بکشد،‌ در ارائه نکته مورد نظرش موفق نخواهد بود. و اگر بیش از حد ، روی صفحه تلویزیون بماند توجه و علاقه بیننده را از دست می‌دهد. زمان ایده‌آل هر نما نسبت به محتوای آن و وضعیت قرار گرفتن نما در برنام متفاوت است . حرکات دوربین)) یا تغییرات فاصله کانونی لنز زوم)) یا برش دادن تصویر)) به یک نقطه دید جدید،‌ ممکن است برای زنده و پابرجا نگهداشتن و جلب دوباره توجه بیننده ،‌ضروری باشد.
شرح تصویر
1) ترکیب تصویر: یک ترکیب منسجم ، توجه بیننده را به موضوع یا موضع خاصی جلب می‌کند.
2) تصویر ممکن است دربردارنده مجموعه‌ای از اقلام گوناگون باشد، اما چشم برای دریافت هیچ یک از آن عوامل و جنبه‌های ویژه ثبت شده در قاب تصویر،‌ راغب نباشد.
3) قابل رویت بودن،‌همه ماجرا نیست: هرچند در این تصویر،‌جزئیات بروشنی دیده نمی‌شوند. اما توجه بیننده تا حد زیادی جلب شده و کنجکاو است ه بیشتر بداند.
عرضه پرکار و تولید پرزحمت
باید از وسایل و ابزار بسیار ارزشمند صحنه پردازی)) و دستگاههای الکترونیک سپاسگذار بود ، که حتی با بودجه محدود امکان برنامه سازی خوب رافراهم می‌کند. امروزه جلوه‌های تزیینی ، ترفندهای اجرایی و نمودهای غیرمعمول و عجیب وغریبی هستند که در پاره‌ای اوقات جذابیت و گیرایی تصویری را خلق می‌کنند. اما بسیاری اوقات ، بیننده به جای اینکه در برابر منظورو هدف برنامه واکنش نشان دهد به آن محصول دستگاههای الکترونیک و ترفندهای اجرا واکنش نشان می‌دهد.ممکن است شخصی تمام توجه وحواس خود را به جای اجرای خوب یک خواننده به محیط و اطراف صحنه‌ای که خواننده در آن برنامه‌اش را اجرا می‌کند معطوف دارد. درحالی که در این برنامه اینها مسائل فرعی هستند. اگر چنین شود تمام زحماتی راکشیده‌اید باید ناموفق به حساب بیاورید.
چگونه در تلویزیون توجه بیننده را جلب کنیم
تاثیرگذاری برنگرش و رفتار مخاطب در تلویزیون












تعداد بازدید ها: 9406