حسن بن سهل بن عبدالله، برادر
فضل بن سهل (وزیر مامون) و پدر زن
مأمون می باشد. لقبش ذوالریاستین است. بسیاری عقیده دارند که او در جریان محاصره
بغداد و کشتن محمد
امین برادر مامون، همراه طاهر بن حسین ذی المنیین بوده است.
در جریان عروسی دخترش بوران با مامون چنان مالی صرف و بذل و بخشش کرد که تا آن زمان و بعد از آن سابقه نداشت شعرای متملق در مدح وی شعرها گفته اند.
زمانی
حضرت رضا مامون را نصیحت فرمود که حسن بن سهل و برادرش فضل خیر خواه او نیستند و وی را از گوش فرا دادن به آنها نهی کرد هنگامی که این دو این مطلب را فهمیدند نزد مامون به بدگویی از حضرت رضا پرداختند و از آن پس مأمون از همراهی مردم با آن حضرت می ترساندند.
حسن بن سهل در پایان عمر دیوانه گردید و وی را با زنجیر می بستند تا این که در سال 203 هجری قمری در
خراسان در گذشت.
منابع:
قاموس الرجال ج 3 ص 259 / لغت نامه دهخدا