شرح بیماری
ترومبوسیتوپنی عبارت است از کاهش تعداد
پلاکتها در گردش خون.
پلاکتها با بستن هر شکاف کوچکی که در جدار عروقی خونی ایجاد گردد، نقشی حیاتی در کنترل خونریزی ایفا می‌کنند. در ترومبوسیتوپنی تمایل به خونریزی به ویژه از عروق خونی کوچک‌تر وجود دارد. این امر باعث خونریزی غیرطبیعی در پوست و سایر قسمت‌های بدن می‌گردد. چند نوع ترومبوسیتوپنی از جمله
پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک و
پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک وجود دارد.
علایم شایع
- پتشی (لکه‌های کوچک، گرد، بدون برجستگی و به رنگ قرمز مایل به ارغوانی در پوست)
- تمایل به کبودشدگی
- خونریزی در دهان
- خون دماغ
- قاعدگی‌های شدید یا طولانی
- وجود خون در ادرار
علل
عوامل تشدید کننده بیماری
پیشگیری
- اجتناب تا حد ممکن از داروهایی که عامل خطرزا هستند.
- در مورد بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی از آسیب بپرهیزید و در صورت وقوع، دنبال درمان باشید.
عواقب مورد انتظار
- در موارد حاد به خصوص در کودکان، اکثراً ظرف 2 ماه بهبود می‌یابند.
- در موارد مزمن ممکن است فروکش و عود وجود داشته باشد. بعضی خود به خود بهبود می‌یابند.
عوارض احتمالی
- سکته مغزی (خونریزی مغزی)
- از دست دادن شدید خون
- عوارض جانبی دارو درمانی
درمان
اصول کلی
- تشخیص با توجه به علایم بیمار و نتیجه آزمایش خون که نشانگر تعداد پلاکتها است گذاشته می‌شود.
- در بعضی موارد درمانی لازم نیست و اجازه داده می‌شود تا ترومبوسیتوپنی سیر خود را طی کند.
- سایر برنامه‌های درمانی بسته به علت زمینه‌ای فرق می‌کنند.
- قطع داروی مضر در ترومبوسیتوپنی ناشی از دارو
- جراحی برای برداشتن طحال ( اسپلنکتومی ) در موارد دایمی
- انتقال پلاکت برای بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی مزمن
داروها
- ممکن است در زمان تشخیص و در موارد عودکننده، کورتیکواستروییدها تجویز شوند.
- در طی مرحله حاد یک حمله شدید ممکن است گاماگلوبین تجویز گردد.
- در موارد دایمی ممکن است درمان سرکوبگر ایمنی تجویز شود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
- استراحت در بستر در طی مرحله حاد
- حداقل فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری برای پیشگیری از آسیب
- پرهیز از ورزش‌های تماسی
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر علایم در طی درمان بدتر شوند. از دست‌رفتن شدید خون در یک وضعیت اورژانس
- اگر علایم جدید یا غیرقابل توجیه. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجادکننده به ویژه کورتیکواستروئیدها عوارض جانبی و واکنش‌های زیانبار بسیاری دارند که مستلزم پیگیری هستند.