اگوستین قدیس که نام کامل وی مارکوس اورلیوس اوگوستینوس است، از تاثیر گذارترین اندیشمندان و
فلاسفه در فرهنگ غرب و از شکل دهندگان اصلی سنت مسیحی غربی به شمار می رود.
او شهروندی رومی و اهل شمال
آفریقا بود و در سال 354 میلادی در شهر تا گاست، واقع در
الجزایر فعلی به دنیا آمد. مادرش مسیحی و پدرش یک غیر مسیحی و معتقد به
ادیان رومی بود.
در کودکی توسط مادرش با
مسیحیت آشنا شد و بخوبی ادبیات
لاتین و
ریاضیات و سپس فلسفه یونانی ـ رومی و علم
معانی و بیان را فرا گرفت.
اوگوستین در آغاز جوانی از مسیحیت روی گردان شد و در سال 373 میلادی به
دین مانوی گروید؛ زیرا مانویان برداشتهایی درباره الوهیت داشتند که با افکار او سازگار بود. اما پس از مدتی این آیین را نیز کنار گذاشت.
شغل اصلی او آموزش سخنوری و بلاغت بود و به همین خاطر در سال 383 میلادی برای کسب مال و یافتن مخاطبان خوب به شهر
رم سفر کرد. در رم با فلسفه های
افلاطونی،
اپیکوری، و
رواقی آشنا گردید و سپس به
مکتب شکاکیون جدید گروید؛ اما شکاکیون هم او را اقناع نکردند.
پس از مدتی اوگوستین برای یافتن شغل مناسب به شهر
میلان رفت.در این شهر به تفسیر
نو افلاطونی از مسیحیت گرایش پیدا کرد و این امر موجب شد تا در سال 386 اگوستین دین مسیحی را بپذیرد . پس از آن، معشوقه اش را ترک کرد و چنان مسیحی کامل و متعصبی شد که در سال 391 میلادی ردای کشیشی بر تن کرد.
اوگوستین درسال 395 میلادی به مقام اسقفی رسید. در سال 397 میلادی اسقف شهر هیپو در شمال آفریقا گشت و در سال 430 میلادی در همین شهر در گذشت.
اگوستین رسالات بسیاری نوشته است که در حدود 90 درصد آنها باقی مانده است. مهمترین و مشهورترین اثر او که ”اعترافات“ نام دارد، زندگی نامه فلسفی ـ اعتقادی اش می باشد.
وی بنیان گذار بسیاری از افکار و سنت هایی است که از سوی کلیسا پذیرفته شد و در طول قرون وسطی به عنوان سنن اصلی مسیحی در اروپا رایج بود.
برای اطلاعات بیشتر، نگاه کنید به:
منابع
- تاریخ فلسفه فرون وسطی و رنسانس، صفحه 86