مردی به حضور
امام علی علیه السلام رسید و گفت:« یا امیرالمؤمنین، از تو درخواستی دارم.»
امام به او فرمود:« خواسته‌ات را روی زمین بنویس، زیرا من به وضوح نشانه‌های اضطرار و نیاز را در چهره‌ی تو می‌بینم.»
آن مرد هم روی زمین نوشت:« من فقیری نیازمندم.»
حضرت علی علیه السلام به
قنبر فرمود:« به او لباسی بده که خود را بپوشاند.»
سپس به قنبر فرمود صد دینار هم پول به او بدهد.
اصحاب امام عرض کردند:« ای امیرالمؤمنین، آن مرد را بی نیاز ساختی.»
امام فرمود:«
رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود مردم را در جایگاه متناسب با شئون خودشان قرار دهید.»
آن گاه فرمود:« من از مردمی که با اموالشان بنده می خرند ولی افراد آزاد را با نیکی و احسان نمی‌خرند، در شگفتم.
منابع:
- بحارالانوار، ج 41، ص 34، حدیث 7 ------ امالی صدوق