حضرت امام سجاد علیه السلام با توجه به شرائط خاص زمانه، برای ارائه معارف الهی از قالب شور انگیز « دعا و مناجات » بهره گرفت تا از یک سو با سرکوب و اختناق شدید حاکم در جامعه که به شدت از روشنگری حقیقی برای مردم جلو گیری می کرد، مواجه نشود و از سوی دیگر با توجه به زبان « مناجات »، با نفوذ در عمق جان مردم جامعه، شور و نشاط را در وجود آنان ایجاد و وجودشان را به پروردگار متصل کند.
در این رابطه باید از دو اثر جاودانه امام سجاد یعنی «
صحیفه سجادیه» و «
رساله حقوق» نام برد. البته غیر از این دو کتاب، سخنان گهرباری نیز از او به یادگار مانده است.
مراجعه شود به:
مدیریت نهضت فرهنگی