یکی از اصحاب امام رضا علیه السلام می‌گوید:« حضرت رضا علیه السلام هر گاه می‌خواست غذا میل کند، ظرف بزرگی را کنار سفره می‌آورد، مقداری از هر یک از غذا‌ها را در ظرف می‌ریخت و می‌فرمود آن را به فقرا و مساکین بدهند.
سپس این آیه را می‌خواند:« فلا اقتحم العقبه » و بعد می‌فرمود:« چون خداوند می دانست که برای هر انسانی آزاد کردن بنده مقدور نیست، با اطعام مساکین راهی برای رسیدن به بهشت قرار داد.»

توضیح: امام به آیه‌های 11 تا 13 در سوره بلد اشاره می‌فرمود:
« فلا اقتحم العقبه. و ما ادریک ماالعقبه. فک رقبه.او اطعام فی یوم ذی مسغبه »
(پس انسان آن گردنه های سخت را نمی‌تواند بپیماید. راه پیمودن آن گردنه ها، آزاد کردن بندگان است. و اگر در تنگنای روزگار، نمی‌شود بنده‌ای را آزاد کنی، مساکین را اطعام کن.)

منابع:

• بحارالانوار، ج 49، ص 97، ح 11. از محاسن/ 392 و کافی/ 4/ 52.

مراجعه شود به:

• رفتار نیکوی امام رضا علیه السلام