ابوهاشم جعفری می گوید:
نزد
امام جواد علیه السلام رفتم تا نامههای بعضی اصحاب را به دست مبارک او بدهم. اما دیدم نامه ها بدون نام و نشان است و نگران شدم به امام چه بگویم.
اما امام یکی از نامهها را گرفت و فرمود:«این نامهی زیاد پسر شبت است.»
نامهی دوم را گرفت و فرمود:«این نامهی محمد پسر ابوحمزه است.»
و همین طور نام صاحب هر نامهای را بر زبان آورد.
من بهتزده شده بودم. امام جواد علیه السلام به من نگاهی کرد و تبسم فرمود.
منابع:
بحارالانوار، ج 50، ص 41، ح 4.
مراجعه شود به:
مناجات و معجزات امام جواد علیه السلام