ابوذر غفاری چنین روایت کرده است:
از
پیامبر خدا شنیدم که به
علی و
حسن و
حسین علیهم السلام می‌فرمود:«ای علی! کسی که به محبت و دوستی با شما، به خداوند توسل جوید، بر خداوند واجب است که دعای او را رد نکند و خواسته‌اش را اجابت نماید.»
از
سلمان روایت شده است که پیامبر خدا فرمود:«کسی که با حسن و حسین دشمنی ورزد، من با او دشمن خواهم بود و کسی که من با او دشمن باشم، خدا با او دشمن است، و خدا دشمنش را داخل آتش می‌کند.»
حذیفة بن یمان می گوید:
پیامبر گرامی را دیدم که دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته بود و می فرمود:«ای مردم، این حسین بن علی است! او را بشناسید! سوگند به کسی که جانم به دست قدرت اوست، حسین در
بهشت است و دوستان او نیز در بهشت‌اند.»
و نیز روایت شده است که روزی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین را گرفت و فرمود:«کسی که این دو نوجوان و پدر و مادر آنها را دوست بدارد، با من در بهشت در یک جایگاه و درجه است.»
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 271، حدیث 37- کامل الزیاره.
بحار الانوار، ج 43، ص 262، حدیث 6-
امالی صدوق و ص 275، حدیث 42- ارشادمفید.
بحار الانوار، ج 43، ص 275، حدیث 42- ارشاد مفید.
بحار الانوار، ج 36، ص 302، حدیث 140- ارشاد القلوب.
مراجعه شود به:
حمایت های همه جانبه پیامبر
مصونیت دوستان اهل بیت علیهم السلام از آتش جهنم