ابوالعباس فضل بن محمد

«زنده در 366 ق / 947 م»

ابوالعباس فضل بن محمد بن مظفر بن محتاج، از سوی برادرش ابو علی احمد آنگاه که سر از اطاعت نوح سامانی برتافت به امارت همدان و جبال گماشته شد و خود نیز نهاوند و دینور را به اطاعت در آورد و روسای اکراد به او پیوستند. اما امارتش چند ماه بیشتر دوام نیافت. چه پس از آن که ابو علی احمد با ابراهیم برادر نوح بیعت کرد، ابوالعباس به برادر خود خیانت ورزید و نوح را از این همدستی مطلع ساخت. ابو علی نیز او را گرفت و به زندان افکند - 334ق / 945م -. سال بعد ابو علی از نیشابور آهنگ مرو کرد، ابوالعباس از زندان گریخت و به کوهستان رفت. سپس کسانی را به گرد خویش فراهم آورد و به نیشابور تاخت و چون از محمد بن عبدالرزاق ، عامل برادرش در نیشابور شکست خورده به بخارا نزد نوح پناه برد. نوح نیز سرداری سپاه خویش را در نبرد با ابو علی به وی سپرد. در نخستین جنگ ، ابو علی شکست خورد - 336 ق / 947 م -. پس از آن نوح لشکر دیگری در پی ابو علی به بلخ و طخارستان فرستاد . گروهی از سرداران سپاه ، نوح را آگاه کردند که فضل به برادرش گرایش پیدا کرده است. نوح نیز فرمان داد تا او را گرفته و به بخارا فرستادند و به زندانش انداختند. از آن پس آگاهی دیگری از او در دست نیست.