امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، در آخرین خطبه‌ی خود با بیانی بلیغ و رسا، دشمنان را از شیفتگی به دنیا و مغرور شدن به آن برحذر داشت، و از تاریخ چنین بر می آید که به فاصله کوتاهی پس از ایراد این خطبه پرشور، به شهادت رسید:
«ای بندگان خدا!
تقوای خدا پیشه سازید و از دنیا حذر کنید. اگر دنیا برای کسی باقی می‌ماند و کسی در دنیا جاویدان بود، انبیای الهی سزاوارترین مردم به بقا بودند، ولی خدای تعالی دنیا را برای بلا و آزمایش آفریده و اهل آن را برای فنا خلق فرموده است. هر چیز نو و تازه‌ی آن، کهنه می شود، نعمت‌های آن از بین می‌رود و شادمانی و سرورش به تلخی مبدل می‌شود. دنیا جای ماندن نیست، محل برگرفتن توشه است. پس توشه برگیرید. بهترین توشه‌ها تقواست، پس تقوای خدا را پیشه سازید تا رستگار شوید.»
منابع:
حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج 3، ص 282.
قصه کربلا، ص 364.
مراجعه شود به:
آغاز مبارزات امام حسین علیه السلام در روز عاشورا