شاگردان و راویان امام حسن (علیه السلام) و راویان ازآن حضرت را به سه گروه می توان تقسیم نمود
اول گروهی که از اصحاب
رسول خدا «صلی علیه واله وسلم» و
امیر مومنان «علیه السلام» بودند همانند
جابربن عبدالله انصاری
و دوم گروهی که رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) رادرک نکرده بودند واز اصحاب و
شیعیان علی (علیه اسلام) محسوب می شوند امام حسن (علیه السلام) بر اساس حدیثی که از معصومین به مارسیده است که« لاتضیع صدیق ابیک فتذهب مروء تک»دوست پدرت را ضایع مساز واز دست مده که مروتت برباد می رود تلاش کردند که این دسته را حفظ کرده و تربیت نمایند.
این گروه همانند
حجر بن عدی ،
حبیب بن مظاهر و
رشید هجری
و سوم گروهی که از اصحاب خاص خود حضرت به حساب می آمدند و نامشان در یاوران علی (علیه اسلام) به ثبت نرسیده است این گروه را جوانان تشکیل می دادند بخصوص کسانی که در هجرت امام حسن (علیه السلام)به
مدینه پس از صلح با
معاویه به حضرتش پیوستند نام برخی از اصحاب امام حسن (علیه السلام) از این قراراست:
1)
احنف بن قیس
2)
جعید همدانی
3)
اصبغ بن نباته
4) حبه بن جوین عوفی
5)
جابر بن عبدالله انصاری
6)
حبیب بن مظاهر اسدی
7)
حجر بن عدی
8)
رشید هجری
9)
رفاعه بن شداد
10)
سلیمان بن صرد خزاعی
11)
عمرو بن حمق خزاعی
12)
قیس بن عباد
13)
کمیل بن زیاد نخعی
14)
حارث اعور بن بنان منقری
15)
عامر بن واثله بن اسقع
16)
سلیم بن قیس هلالی
17)
عبایعه بن عمرو بن ربعی
18)
ابوالاسود دئلی
19)
ابواسحاق بن کلیب سبیعی
20)
ابو جوزی
21)
ابوصادق کسان بن کلیب
22)
عبدالله بن عباس
22)
عبدالله بن جعفر بن طیار
23)
مسلم بن عقیل
24)
جناده بن امیه
25)
جارود بن منذر
26)
سوید بن غفله
27)
اشعث بن سواد
28)
جابر بن خلد