تاریخچه ی:
پیام امام حسین علیه السلام و واکنش کوفیان
تفاوت با نگارش: 1
| - |
چو شیعیان از ورود ((مسلم بن عقیل ))به کوفه آگاه شدند، در خانه ((شخصیت و موقعیت مختار یب م|مختار)) به دیدن او رفتند و در آن جا اجتماع کردند. مسلم بن یل نمه امام حسین ا برای اای ک یدن او مه د خواند. و از آن گروه عظیم که شدیدا تحت تاثیر پیام امام قرار گرفته بودند و اشک می ریختند 18 هزار * نفر با مسلم بیعت کردند (1) |
+ | وتی شیعیان ((کوفه)) از ورود ((مسلم بن عقیل)) به شهر آگاه شدند، در خانه ((مختار ب ابی بی ی|مختار)) به دیدن او رفتند و در آن جا اجتماع کردند. مسلم نه‌ی ((حرت امام حسین لیه الام| سین)) را ای خواند و از آن گروه عظیم که شدیدا تحت تاثیر پیام امام قرار گرفته بودند و اشک می‌ریختند، 18 هزار ( یا به روایتی 25 هزار و حتی 40 هزار) نفر با مسلم ((بیعت)) کردند. |
| - | ((پیشینه عابس بن ابی شبیب شاکری|عابس بن ابی شبیب ))که در آن جمع حضور داشت بپا خاست و پس از حمد و ثنای الهی گفت: من از مردم کوفه رای شا صحبت نمی کنم و نمی دانم که در دلهای آنان چه می گذرد. و قصد فریب شما را ندارم ولی به خدا سوگند آنچه را می گویم چیزی است که در یرم نقش بسته و به آن باور دارم و آن این است در خود این آمادگی را می بینم که هر زمانی که به کمک من نیاز داشته باشید دریغ نکنم و در رکاب شما با شمشیری که در دست دارم، با دشمنان مبارزه کنم و در این راه جز به رضای خداوند و ثواب الهی نمی اندیشم تا به دیدار خدا بشتابم. |
+ | ((عابس بن ابی شبیب شاکری و شهادت در کربلا|عابس بن ابی شبیب)) که در آن جمع حضور داشت به پا خاست و پس از حمد و ثنای الهی گفت:« من از طرف مردم کوفه ر نمی‌زنم و نمی‌دانم که در دلهای آنان چه می‌گذرد. قصد فریب شما را هم ندارم ولی به خدا سوگند آنچه را می‌گویم که در م نقش بسته و به آن باور دارم؛ و آن این است که در خود این آمادگی را می‌بینم که هر زمانی که به کمک من نیاز داشته باشید دریغ نکنم و در رکاب شما با شمشیری که در دست دارم، با دشمنان مبارزه کنم و در این راه جز به رضای خداوند و ثواب الهی نیندیشم تا به دیدار خدا بشتابم.» |
| - | پس از او ((حبیب بن مظاهر|حبیب بن مظاهر ))برخاست و گفت: ای عباس! رحمت خدا بر تو باد که آنچه در یر داشتی در قالب جملاتی کوتاه بر زبان راندی و داه گفت: به خدا سوگند که من هم همانند عابس در یاری تو مصمم و استوارم. |
+ | پس از او ((حبیب بن مظاهر|حبیب بن مظاهر)) برخاست و گفت:« ای عابس! رحمت خدا بر تو باد که آنچه در داشتی در قالب جملاتی کوتاه بر زبان راندی.» سپس رو ه ملم کد گفت:« به خدا سوگند که من هم همانند عابس در یاری تو مصمم و استوارم.»
بعد از او ((سعید بن عبدالله حنفی و شهادت در کربلا|سعید بن عبدالله حنفی)) برخاست و سخنانی شبیه سخنان عابس و حبیب گفت. |
| - | بعد از ا ((عید ب بدالله نفی|عد ن عبدالله حف ))قیم کرد و سخننی بیه سخا عابس ب گفت. (2) |
+ | !منابع: />* کبل، 96.
*اللهف 16 />*نف لمه، 83. |
| - | * برخی از مورخان تعداد بیعت کنندگان را بیست و پنج هزار نفر و برخی دیگر بیست و هشت هزار نفر و گروهی سی هزار نفر حتی بعضی بالغ بر چهل هزار نفر ذکر کرده اند.
1 _ اللهوف، ص 16
2 _ نفس المهموم، ص 83.
منابع: قصه کربلا، ص 96.
مراجعه شود به:
((فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه)) |
+ | !مراجعه شود به:
*((فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه)) |
