خداوند در قرآن، سوره ضحی آیه 6 از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عنوان یتیم یاد کرده است:« ألم یجدک یتیما فأوی» (آیا او تو را یتیم نیافت پس به تو پناه داد؟)
کلمه یتیم در این آیه دو معنا دارد:
1- از آنجا که پیامبر هنوز متولد نشده بود یا چند ماهی از تولدش نگذشته بود که پدر خود،
عبدالله ، را از دست داد و هنوز دو ساله بود که مادرش،
آمنه ، نیز از دنیا رفت، خداوند برای بیان نعمتهای خود بر او، یادآور یتیمیاش و نعمت سرپرستی او توسط
عبدالمطلب و
ابوطالب میشود.
2- اما امامان معصوم علیه السلام در روایات زیادی کلمه یتیم را به معنای دیگرش تفسیر کردهاند، چرا که یکی از معانی یتیم «چیز بیهمتا و بیمانند» است. (مثلا گوهر یتیم یعنی گوهر بینظیر.)
با این معنی، ترجمه آیه به صورت زیر میشود:
«آیا تو موجود بینظیری نبودی و آنگاه مردم به تو روی آوردند؟»
مراجعه شود به:
محمد - ص - نامی کم سابقه