خداوند در قرآن، سوره ضحی آیه 6 از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عنوان یتیم یاد کرده است:« ألم یجدک یتیما فأوی » (آیا او تو را یتیم نیافت پس به تو پناه داد؟)
کلمه یتیم در این آیه دو معنا دارد:

1- از آنجا که پیامبر هنوز متولد نشده بود یا چند ماهی از تولدش نگذشته بود که پدر خود، عبدالله، را از دست داد و هنوز دو ساله بود که مادرش، آمنه، نیز از دنیا رفت، خداوند برای بیان نعمت‌های خود بر او، یادآور یتیمی‌اش و نعمت سرپرستی او توسط عبدالمطلب و ابوطالب می‌شود.

2- اما امامان معصوم علیه السلام در روایات زیادی کلمه یتیم را به معنای دیگرش تفسیر کرده‌اند، چرا که یکی از معانی یتیم « چیز بی‌همتا و بی‌مانند» است. (مثلا گوهر یتیم یعنی گوهر بی‌نظیر.)
با این معنی، ترجمه آیه به صورت زیر می‌شود:
« آیا تو موجود بی‌نظیری نبودی و آنگاه مردم به تو روی آوردند؟ »

منابع:

• بحارالانوار، ج16، ص 143 تا 136

مراجعه شود به:

• محمد، نامی کم سابقه

خداوند در قرآن از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عنوان یتیم یاد کرده است.

سوره ضحی آیه 6: ألم یجدک یتیما فأوی (آیا او تورا یتیم نیافت پس به تو پناه داد؟)

دو گونه توجیه و تفسیر برای کلمه یتیم بیان شده است:

1- از آنجا که پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلمدر شکم مادر بود یا چند ماهی از تولدش نگذشته بود که پدر خود عبدالله را از دست داد و هنوز دو ساله بود که مادرش آمنه از دنیا رفت، بنابراین خداوند برای بیان نعمتهای خود براو، یاد آور یتیمی او نعمت سرپرستی او توسط عبدالمطلب و ابوطالب (عموهای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می شود.

2- روایات متعدد از امامان معصوم علیه السلام کلمه یتیم را اینگونه توجیه کرده اند که یتیم به معنای چیزی است که بی همتا و بی مانند باشد (گوهر یتیم یعنی گوهری که همسان ندارد) از آن جمله امام رضا علیه السلام می فرماید: یتیم یعنی آنچه یکتا است و مانند ندارد بر این اساس تفسیر آیه فوق چنین است آیا او تو را نیافت که بی مانند در بین آفریدگان بودی پس مردم به سوی تو آمدند.

مراجعه شود به:

محمد - ص - نامی کم سابقه