خداوند در قرآن از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عنوان یتیم یاد کرده است.
سوره ضحی آیه 6: ألم یجدک یتیما فأوی (آیا او تورا یتیم نیافت پس به تو پناه داد؟)
دو گونه توجیه و تفسیر برای کلمه یتیم بیان شده است:
1- از آنجا که پیامبرصلیاللهعلیهوآلهوسلمدر شکم مادر بود یا چند ماهی از تولدش نگذشته بود که پدر خود
عبدالله را از دست داد و هنوز دو ساله بود که مادرش
آمنه از دنیا رفت، بنابراین خداوند برای بیان نعمتهای خود براو، یاد آور یتیمی او نعمت سرپرستی او توسط
عبدالمطلب و
ابوطالب (عموهای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می شود.
2- روایات متعدد از امامان معصوم علیه السلام کلمه یتیم را اینگونه توجیه کرده اند که یتیم به معنای چیزی است که بی همتا و بی مانند باشد (گوهر یتیم یعنی گوهری که همسان ندارد) از آن جمله امام رضا علیه السلام می فرماید: یتیم یعنی آنچه یکتا است و مانند ندارد
بر این اساس تفسیر آیه فوق چنین است آیا او تو را نیافت که بی مانند در بین آفریدگان بودی پس مردم به سوی تو آمدند.
مراجعه شود به:
محمد - ص - نامی کم سابقه