تاریخچه ی:
پاسخ امام حسین علیه السلام به نامه های کوفیان
پس از آنکه مردم کوفه نامه ها و سفیران زیادی به سوی امام حسین (علیه السلام )گسیل داشتند حضرت به وسیله« ((هانی بن هانی ))» (1) و« ((سعید بن عبدالله حنفی|سعید بن عبدالله ))» (2) که از آخرین فرستادگان مردم کوفه بودند، نامه ای بدین مضمون در پاسخ آنان نوشت: « بسم الله الرحمن الرحیم» نامه ای است از حسین بن علی به گروه مؤمنان و مسلمانان، اما بعد: همانا هانی و سعید نامه های شما را به من رساندند و این دو آخرین فرستادگان شما بودند و من همه آنچه را تشریح و ذکر گردید دریافتم.
سخن بیشتر شما این بود که برای ما امام و پیشوایی نیست، پس به سوی ما بیا، شاید خداوند به وسیله تو ما را بر حق و هدایت گرد آورد. من هم اکنون برادرم و پسر عمویم و کسی که مورد اطمینان و وثوق من در میان خاندانم می باشد، یعنی ((شخصیت عفیفت وباتقوای مسلم|مسلم بن عقیل ))را به سوی شما گسیل داشتم، تا اگر مسلم برای من نوشت که رأی و اندیشه شما و خردمندان و دانایانتان همانند سخن فرستادگان شما و آنچه من در نامه هایتان خواندم می باشد. ان شاءالله به زودی به نزد شما خواهم آمد، به جان خودم سوگند که امام و پیشوایی جز آن کس که به کتاب خدا در میان مردم حکم کند و به دادگستری و عدالت بپاخیزد و به دین حق دینداری کند و در آنچه مربوط به خداست خویشتن دار باشد، وجود ندارد والسلام.»
1ـ« هانی بن هانی سبیعی» از قبیله همدان است که به طور فعال در نهضت توابین شرکت داشته است« ابصارالعین، ص 14.»
2ـ« سعید بن عبدالله حنفی» از شهدای کربلاست.
منابع: ارشاد مفید، ج 2، ص 36 و بحارالانوار، ج 44، ص 334.
مراجعه شود به:
((مردم کوفه و مرگ معاویه))
((فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه|فرستاده امام به کوفه ))