منو
 کاربر Online
825 کاربر online
تاریخچه ی: پاداش گریه بر مصائب امام حسین علیه السلام

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:3
روزی امام صادق علیه السلام به یاد مصایب امام حسین علیه السلام افتاد و بسیار گریست. آن‌گاه سر برداشت و به اصحابش فرمود:«امام حسین علیه السلام می‌فرمود من کشته گریه و زاری‌ام*، و هر مومنی مرا یاد کند، گریان می‌گردد.»

روزی امام صادق علیه السلام به شاعری به نام ابوعماره فرمود:«چند بیت شعر در مرثیه حسین علیه السلام بخوان!»
ابوعماره شروع به خواندن کرد و امام گریست.
آن‌گاه فرمود:«همان گونه که با دوستان خود نوحه می‌کنید بخوان!»
ابوعماره شروع به نوحه‌خوانی کرد و صدای گریه بانوان خاندان امام نیز از پشت پرده بلند شد.
آن‌گاه امام فرمود:«هر کس شعری در مرثیه امام حسین علیه السلام بخواند و پنجاه نفر را بگریاند بهشت بر او واجب می گردد، و هر کس سی نفر را بگریاند، بهشت بر او واجب می گردد و هر کس بیست نفر و هر کس ده نفر را و هر کس پنج نفر را و حتی یک نفر را بگریاند بهشت بر او واجب می گردد. هر کس مرثیه بخواند و خود بگرید نیز بهشت بر او واجب می‌گردد و هر کس اشکش جاری نشود اما تباکی کند (یعنی وانمود کند گریه می‌کند) نیز بهشت بر او واجب می‌شود.»
  • توضیح: منظور امام حسین علیه السلام از این که: «من کشته گریه و زاری ام» می تواند این باشد که گریه و زاری و اندوه از ماجرای کشته شدن حضرت جداشدنی است و هیچگاه حادثه عاشورا را نمی توان بدون گریه و زاری بازگو کرد همانگونه که در ادامه روایت آمده است که: «هر مؤمنی با یاد او گریان می شود».

منابع:
منتهی الامال، ج 1، ص 538.

روایت شده است که در خدمت امام صادق علیه السلام بودیم و امام حسین علیه السلام را یاد کردیم، حضرت بسیار گریست و ما گریستیم، پس حضرت سر برداشت و فرمود: امام حسین علیه السلام می فرمود: منم کشته گریه و زاری و هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آنکه گریان می گردد.

ابو عماره که شعر می خواند می گوید: روزی به خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم حضرت فرمود: چند شعر در مرثیه حسین علیه السلام بخوان! چون شروع به خواندن کردم حضرت گریان شد. من مرثیه می خواندم و حضرت می گریست.

حضرت فرمود: به آن روشنی که در پیش خودمی خوانید و نوحه می کنید بخوان! حضرت بسیار گریه کرد و صدای گریه زنان آن حضرت نیز از پشت پرده بلند شد.
چون فارغ شدم حضرت فرمود: هر که شعری در مرثیه امام حسین علیه السلام بخواند و پنجاه کس را بگریاند بهشت بر او واجب می گردد. و هر کس سی نفر را بگریاند بهشت بر او واجب می گردد و هر کس بیست نفر و هر کس ده نفر را و هر کس پنج نفر را و هر کس یک نفر را بگریاند بهشت بر او واجب می گردد و هر کس مرثیه بخواند و خود بگرید بهشت بر او واجب گردد و هر کس که گریه اش نیاید و تباکی کند (یعنی خود را به صورت گریه کنندگان در آورد) بهشت بر او واجب گردد.

منابع:

  • منتهی الامال، ج 1، ص 538.


تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 سه شنبه 26 مهر 1384 [11:32 ]   5   شکوفه رنجبری      جاری 
 شنبه 07 خرداد 1384 [11:21 ]   4   امیرمهدی حقیقت      v  c  d  s 
 یکشنبه 11 اردیبهشت 1384 [11:51 ]   3   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 دوشنبه 10 اسفند 1383 [04:17 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 چهارشنبه 28 مرداد 1383 [09:29 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..