به منظور حفاظت از بیماری ((کزاز)) دو گونه آمادگی ضروری میباشد ، ابتداء در دسترس بودن واکسن ((کزاز)) که یک عامل مصونسازی موثر دربین کودکان و همچنین زنان در سنین حاملگی است . یکی از مهمترین روشهای حفاظت جامعه برعلیه بیماری کزاز ، حفظ سطح ایمنی عمومی ، انجام ایمن سازی عادی پیش از وقوع بلایا و همچنین پاکیزه نمودن اولیه و کافی جراحات میباشد ، چنانچه در بیماریهائی که دارای جراحات باز میباشند ، رعایت سطح کامل ایمنی نگردد ، واکسن کزار یک روش پیشگیری موثر بشمار خواهد رفت . درمورد آمادگی دوم ، انتی توکسین کزاز باید بطور مجزا و تحت نظر پزشک به بیماران مجروحی که قبلا" مایه کوبی نگردیده اند تجویز گردد. افزایش فوق العاده بیماری کزاز معمولا" پس از بروز بلایای طبیعی رخ نمی دهد بنابراین واکسیناسیون عمومی جامعه برعلیه بیماری کزار ضروری نبوده و تصور نمی شود که در کاهش بیماری مصدومان موثر باشد . واکسیناسیون عمومی ممکن است در کمپ ها و اردوگاههای منطقه و جهت تعداد بیشماری از کودکان برعلیه بیماری ((سرخک ))، ((سیاه سرفه)) ، و احتمالا" ((پولیو)) و ((دیفتری)) توصیه میگردد.