تاریخچه ی:
نقش نرمخویی در پذیرش مطالب حق
از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است و پیوسته در ارتباط با افراد گوناگون است باید بگونه ای با افراد برخورد نماید که بتواند برای آنان جاذبه داشته باشد، برخوردهایی که همواره دیگران را از انسان جدا کند و مایه دور شدن افراد از انسان شود یک برخورد حکیمانه، عاقلانه و حسابگرانه نیست.
البته باید توجه داشت که تنها عامل جذب و کشش هم فقط جنبه های مادی و مالی نیست زیرا این در توان آدمی نیست که هر کس را فقط با پول و ثروت جذب کند، عاملی که بسیار موثر و سازنده است برخورد اخلاقی و متواضعانه و فروتنانه داشتن با دیگران است. بر این اساس در این روایت است که ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم)) می فرماید: ( __انکم لن تسعوا الناس باموالکم فسعوهم باخلاقکم__ )؛ (شما نمی توانید با اموالتان مردم را تحت تاثیر قرار دهید و به خود جذب کنید، اینکار را با اخلاقتان انجام دهید ).
نرمخویی یکی از مظاهر روشن و مؤثر اخلاق دینی است در قرآن کریم خداوند متعال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به خاطر این ملایمت و نرمخویی مورد ستایش قرار می دهد و می فرماید: ( __فیما رحمه من الله لغت لهم و لو کنت فظاً غلیظ القلب لا نفضوا من حولک__ )؛ (آل عمران / 159 )؛ (بواسطه رحمت پروردگارت برای مردم نرم و ملایم هستی و اگر تند و خشن و سنگدل بودی از اطرافت پراکنده می شدند )
از این آیه استفاده می شود که نرمخویی و ملایمت نقش مؤثری در هدایت و تربیت مردم دارد، مخصوصاً برای انتقال و تزریق سخن حق به فرد یا جامعه باید که از عامل ملاطفت و نرمخویی برای نفوذ در افراد استفاده کرد تا زمینه پذیرش بهتر و مناسب تر بدست بیاید، قرآن کریم حتی در برخود با ((فرعون)) - که مدعی خدایی بود - به ((حضرت موسی علیه السلام|موسی)) و ((هارون)) می فرماید: ( __فتولا له قولاً لینا لعله یتذکر او یخشی__ )؛ (سوره طه / 44 )؛ (در برخورد با فرعون با او به نرمی سخن بگویید شاید متذکر شود یا بترسد) .
امامان معصوم علیهم السلام که تربیت یافتگان مکتب خدایی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هستند در مواضع فراوانی از شیوه نفوذ در دلهای افراد بوسیله نرمخویی و ملاطفت بهره گرفته اند که مطالعه آنها راهگشای زندگانی صحیح فردی و اجتماعی برای هر مسلمان است .
منابع :
قرآن کریم { سفینه البحار، ج 1، ص 410 }
مراجعه شود به:
((نقش تبلیغ عملی در هدایت به حق))
((دلسوزی برای هدایت دیگران))