وقتی عبدالملک بن مروان به حکومت رسید، برای حجاج نامه‌ی محرمانه‌ای به این مضمون نوشت:
«بسم الله الرحمن الرحیم
از عبدالله عبدالملک بن مروان به حجّاح بن یوسف ثقفی.
من را از ریختن خون خاندان عبدالمطلب معاف بدار، چرا که من آل ابی سفیان را دیدم که چون به حکومت رسیدند، دست خود را به این خون‌ها آلوده کردند، و پس از مدت اندکی، همگی نابود شدند.
والسلام.»

این نامه پاسخ نامه حجاح بن یوسف ثقفی به او بود که در آن نوشته بود:« اگر می‌خواهی ملک و سلطنت تو استقرار یابد، علی بن الحسین را به قتل برسان!»

حضرت امام سجاد علیه السلام نامه‌ای به این مضمون برای عبدالملک نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
تو در فلان تاریخ و فلان ساعت، نامه ای به حجاج نوشته‌ای، و رسول الله صلی الله علیه و آله مرا از آن باخبر کرده است. خداوند متعال این کار تو را سپاس می‌گزارد، ملک تو را تثبیت می‌نماید و عمر تو را زیاد می کند.»
سپس نامه را مهر کرد و آن را توسط یکی از غلامان خود برای عبدالملک ارسال داشت.
عبدالملک وقتی نامه را دید، بسیار خوشحال شد. سپس دینارهای فراوانی به قدر یک بار شتر برای امام فرستاد و از او درخواست نمود خواسته‌های خود و خاندان و یارانش را برای او گزارش کند.

منابع:
بحارالانوار، ‌ج 46 ص 28، حدیث 19 ص 119، حدیث 9 به نقل از اختصاص و بصائرالدرجات

مراجعه شود به:
امام سجاد علیه السلام و زمامداران اموی

امام صادق علیه السلام فرمودند: چونکه عبدالملک بن مروان به حکومت رسید و حکومت او مستقر گردید برای «حجاح » نامه ای نوشت و در آن نامه به خط خود چنین نوشت که: بسم الله الرحمن الرحیم

از عبدالله عبدالملک بن مروان به حجّاح بن یوسف ثقفی اما بعد، من را از خونهای دودمان عبدالملک باز دار، چرا که من آل ابی سفیان را چونکه به حکومت رسیدند دیدم که دست خود را به این خون آلوده کرده و در آن فرو رفتند و از اینرو پس از این عمل جز مدت اندکی درنگ نکرده و همه نابود شدند.

والسلام

(در بعضی از نقلها عبدالملک حجاح را امر به حفاظت از خونهای فرزندان عبدالمطلب و اجتناب از آلوده شدن به آن می کند. و بعد علت را یاد آور می شود.)

این نامه را عبدالملک به صورت سرّی نوشته بود و هیچکس از آن اطلاع نداشت و آن را با پیک نامه رسان به حجاح فرستاد.

البته علت نگارش این نامه، چنانکه در بعضی از اسناد آمده است، نامه حجاح بن یوسف ثقفی به او بوده که در آن نوشته بود: «اگر می خواهی ملک و سلطنت تو ثابت گردیده و استمرار و قرار یابد، علی بن الحسین علیه السلام را به قتل برسان !! »

حضرت علی بن الحسین علیه السلام به محض ارسال این نامه از جانب عبدالملک از مضمون آن مطلع گردید و فوراً نامه ای برای او نوشته بدین مضمون:

بسم الله الرحمن الرحیم

. . . اما بعد: تو در روز کذا و کذا، و در ساعت کذا و کذا، از ماه کذا و کذا این مطلب را نوشتی، و رسول الله صلی الله علیه و آله من را به آن خبر داد و از آن مطلع ساخت، خداوند متعال این کار تو را سپاس گذاشت و ملک تو را تثبیت نمود و برهه ای از زمان را در آن افزود و (عمر تو را زیاد کرد )، بعد نامه را پیچیده و آن را مهر نمودند و توسط یکی از غلامان خود و بوسیله شتر زود آن را برای عبدالملک ارسال داشتند و امر فرمودند که به محض ورود به دست عبدالملک برساند.

چونکه نامه به دست عبدالملک رسید به تاریخ آن نگاه کرد و آن را مطابق تاریخ نامه خود یافت و لذا در صدق حضرت زین العابدین علیه السلام شک نکرد و از اینرو بسیار خوشحال شد.

بعد باری از شتر دینار برای حضرت فرستاد و درخواست نمود تا حضرت همه حوائج خود و حوائج اهل بیت و موالیان خود را برای او گزارش کنند.

با تامل در این برخورد حضرت سجاد علیه السلام به عبدالملک بدست می آید چگونه حضرت با برخورد مثبت با اقدام و موضع گیری مثبت عبدالملک بن مروان، زمینه انعطاف بیش از حد او را فراهم می کنند.

در ضمن اطلاع کامل از آنچه در درون قصر شاهانه و روابط سیاسی و امنیتی نظام حاکم می گذرد از یک سو و ارتباط خود را با رسول خدا صلی الله علیه و آله در سوی دیگر به عبدالملک می فهمانند و بدین ترتیب احقّیت خود را از هر حیث اثبات کرده و تغوق خود را نیز اعلام می دارند.

بهر حال این برخورد که سرتاسر سیاسی و حاوی نکات و رموز دقیق است در جلب توجه مثبت عبدالملک به حضرت موثر بوده است.

منابع : بحارالانوار ،‌ج 46 ، ص 28 ، حدیث 19ص 119، حدیث 9 به نقل از اختصاص و بصائرالدرجات

مراجعه شود به:

با زمامداران اموی