منابع ((تفکر)) اسلامی، قابلیت بی پایانی دارد، محدود و پایان ناپذیر و تمام شدنی نیست. بسیاری از چیزها است که از نظر اینکه موضوع مطالعه و تفکر بشر واقع بشود محدود است، بشر یک اندازه ای که درباره ی آنها فکر بکند به عمق و باطن و تمام ریز روی آن پی می برد و دیگر جایی و مجالی برای تفکر باقی نمی ماند مثل آثاری که خود بشر به وجود می آورد. ولی یک چیزهایی هست که بشر هر اندازه که تفکر می کند احتیاج و نیاز خود را به تفکر بیشتر احساس می کند. طبیعت از این قبیل است.
حکما و فلاسفه ی 2500 سال پیش با جزم و قاطعیت بیشتری درباره موجودات و حقایق موجودات این عالم اظهار نظر می کردند. دانشمند امروز خیلی بیشتر از دانشمند چند هزار سال پیش، خودش را در مقابل طبیعت، جاهل و نادان می داند. کتاب آسمانی ((قرآن)) که ((معجزه علمی)) خاتم الانبیاء است این تفاوت را با همه ی کتاب های آسمانی دارد که ضمناً اعجاز آورنده خودش است، به این معنی که هر پیغمبری که آمده است اعجازش کتاب آسمانیش نبوده است، معجزه اش یک چیز بوده است و کتاب آسمانیش چیز دیگر.
~~green:__تنها خاتم انبیاء بوده که کتاب آسمانیش در عین اینکه کتاب آسمانی او است معجزه او هم هست. راز آن هم آشکار است: چون ((دین)) او باید باقی بماند معجزه او هم باید باقی بماند.__ ~~
^
~~darkred:اینکه عصایی تبدیل به اژدهایی شد، سنگ بزرگی تبدیل به حیوان بزرگی شد، موضوعاتی است که فقط آنهایی که در آن زمان و مکان حاضرند می بینند و بعدها به صورت یک نقل تاریخی در می آید ولی یک معجزه ی علمی برای همیشه می تواند باقی بماند.~~
^