| مروان بن محمد بن ((مروان بن حکم)) اموی، مکنّی به ابوعبدالملک و ملقب به القائم بحق الله چهاردهمین و آخرین خلیفه اموی می باشد. وی در سال 72 ه. ق در الجزیره که پدرش والی آنجا بود، متولد شد. | | مروان بن محمد بن ((مروان بن حکم)) اموی، مکنّی به ابوعبدالملک و ملقب به القائم بحق الله چهاردهمین و آخرین خلیفه اموی می باشد. وی در سال 72 ه. ق در الجزیره که پدرش والی آنجا بود، متولد شد. |
| در سال 105 ه. ق قونیه را فتح کرد. در سال 114 ه. ق ((هشام بن عبدالملک)) خلیفة اموی، او را به سمت والی آذربایجان، ارمنستان و الجزیره منصوب گرداند. | | در سال 105 ه. ق قونیه را فتح کرد. در سال 114 ه. ق ((هشام بن عبدالملک)) خلیفة اموی، او را به سمت والی آذربایجان، ارمنستان و الجزیره منصوب گرداند. |
| در ایام خلافت او، کار عباسیان که برای بدست گرفتن خلافت می کوشیدند، بالا گرفت سرانجام بین او و سپاه قحطبة بن شبیب طائی جنگی در گرفت که شکست خورد. | | در ایام خلافت او، کار عباسیان که برای بدست گرفتن خلافت می کوشیدند، بالا گرفت سرانجام بین او و سپاه قحطبة بن شبیب طائی جنگی در گرفت که شکست خورد. |
| مروان پس از این شکست به بوحیر که در ((مصر)) قرار دارد گریخت، اما در سال 132 هجری قمری در آنجا به قتل رسید و سر او را برای ((سفاح عباسی)) بردند. | | مروان پس از این شکست به بوحیر که در ((مصر)) قرار دارد گریخت، اما در سال 132 هجری قمری در آنجا به قتل رسید و سر او را برای ((سفاح عباسی)) بردند. |
| مروان بن محمد مردی با تدبیر و شجاع بود و لقب حمار یا حمار الجزیره به سبب جرأت و شجاعتش بود. وی از زمان بیعت مردم با سفاح تا هنگام قتلش به مدت پنج سال و یک ماه خلافت کرد و ماه بعد به قتل رسید. | | مروان بن محمد مردی با تدبیر و شجاع بود و لقب حمار یا حمار الجزیره به سبب جرأت و شجاعتش بود. وی از زمان بیعت مردم با سفاح تا هنگام قتلش به مدت پنج سال و یک ماه خلافت کرد و ماه بعد به قتل رسید. |
| معلم مروان بن محمد و فرزندانش جعد بن درهم بود که دین مانوی داشت و لذا به او جعدی نیز گویند. | | معلم مروان بن محمد و فرزندانش جعد بن درهم بود که دین مانوی داشت و لذا به او جعدی نیز گویند. |
| گویند وی در اواخر عمر به دین مانوی گراییده بود. | | گویند وی در اواخر عمر به دین مانوی گراییده بود. |