جابر جعفی از
حضرت ابی جعفر باقر علیه السلام نقل می کند که فرمودند:
حضرت علی بن الحسین علیه السلام به قصد مکه با جماعتی از شیعیان و سایر مردم از شهر خارج شدند چونکه به
عسفان ( محلی در بین
مکه و
مدینه ) رسیدند خدمتکاران حضرت خیمه آن حضرت در موضعی از آن منطقه نصب کردند.
حضرت علی بن الحسین علیه السلام به آن موضع نزدیک شده و به آنان فرمودند: چگونه خیمه را در این محل سر پا نمودید؟ اینجا موضعی است که گروهی از
جنیان که از شیعیان و اولیاء ما می باشند در آن سکونت دارند و این کار باعث ضرر آنان شده و برایشان ضیق و تنگی ایجاد می کند.
آنان گفتند: ما این مطلب را نمی دانستیم و قصد کردند که خیمه را بر چینند در این حال هاتفی که صدای او شنیده می شد ولی خودش دیده نمی شد، صدا بر آورد:
ای فرزند رسول الله، خیمه خود را از جایش جا به جا نکن، ما این را برای تو تحمل می کنیم و این لطف را هم به تو هدیه نمودیم و دوست داریم که از آن تناول نموده و با این کار ما را شادمان سازی.
در همین موقع در جانبی از خیمه طبق بزرگی دیده شد که با آن طبق هایی بود و در آنها
انگور و
انار و موز و میوه های زیادی بود.
امام سجاد علیه السلام همه کسانی را که یار او بودند دعوت نمودند و خود از آن میوه ها میل فرمود و آنان نیز از آنها تناول کردند.
با توجه به این داستان به دست می آید حضرت سجاد علیه السلام حتی حال جنیان را مراعات کرده، حاضر نبودند با نصب خیمه خود موجب ضرر و تنگی آنها را فراهم آورند.
منابع:
بحارالانوار، ج 46، ص 45، حدیث 45
مراجعه شود به:
فضائل اخلاقی و کمالات امام سجاد علیه السلام