تاریخچه ی:
مبارزه و شهادت عبدالله بن علی بن ابی طالب در روز عاشورا
« عبدالله بن علی علیه السلام » هشت سال بعد از برادرش، ((حضرت عباس علیه السلام| حضرت ابوالفضل)) ولادت یافت و شش ساله بود که پدرش به شهادت رسید. مادرش ((ام البنین|ام البنین)) بود.
عبدالله شانزده سال با برادرش امام مجتبی علیه السلام و بیست و پنج سال با امام حسین علیه السلام زندگی کرد و سرانجام در ((کربلا)) به شهادت رسید.
مورخین درباره شهادتش نوشته اند:
روز عاشورا هنگامی که اصحاب امام حسین علیه السلام و گروهی از خاندانش به شهادت رسیدند، عباس علیه السلام، برادرانش را به ترتیب سن فرا خواند و به آنان گفت:« به میدان بتازید.» و نخستین کسی را که برای مبارزه با سپاه ((عمر بن سعد|عمر سعد)) فرا خواند، عبدالله بود.
عباس به وی فرمود:« ای برادر! اول تو به میدان برو که فرزندی نداری (که غم فرزند بخوری). میخواهم تو را، در راه خدا، کشته ببینم و در شهادت تو شکیبایی بورزم.»
عبدالله به میدان رفت، رجز خواند و شمشیر زد تا اینکه مردی به نام « هانی بن ثبیت » به او حمله کرد و با شمشیر ضربه ای بر سر او وارد کرد و او را به شهادت رساند.
!منابع:
*ابصار العین، ص 34.
!مراجعه شود به:
*((شمار برادران و خواهران))