تاریخچه ی:
مبارزه و شهادت حنظلة بن اسعد شبامی
تفاوت با نگارش: 2
| - | «حنظله بن اسعد شبامی»، که یکی از بزرگان شیعه، مردی فصیح، شجاع و قاری قرآن بود، هنگامی که امام حسین علیه السلام به کربلا رفت، به سپاه حسینی پیوست.
پیش از شروع جنگ، امام علیه السلام او را به عنوان فرستاده خویش به سوی عمر بن سعد فرستاد. چون روز عاشورا فرا رسید، حنظله نزد امام رفت و برای جهاد اجازه گرفت. آن گاه در مقابل لشر کوفه ایستاد و شروع به سخن گفتن کرد:« ای مردم، من بیم دارم عاقبت کار شما همانند سرنوشت قوم ((حضرت نوح علیه السلام|نوح )) و ((عاد )) و ((ثمود ))شود. |
+ | «حنظله بن اسعد شبامی»، که یکی از بزرگان ((شیعه))، مردی فصیح، شجاع و قاری قرآن بود، هنگامی که ((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) به ((کربلا)) رفت، به سپاه حسینی پیوست.
پیش از شروع جنگ، امام علیه السلام او را به عنوان فرستاده خویش به سوی ((عمر بن سعد)) فرستاد. چون روز عاشورا فرا رسید، حنظله نزد امام رفت و برای جهاد اجازه گرفت. آن گاه در مقابل لشر ((کوفه)) ایستاد و شروع به سخن گفتن کرد:
« ای مردم، من بیم دارم عاقبت کار شما همانند سرنوشت قوم ((حضرت نوح علیه السلام|نوح)) و ((عاد)) و ((ثمود)) شود. |
| | ای مردم! من از رسوایی شما در روز قیامت می ترسم؛ روزی که هیچ حافظی جز خداوند نیست و کسی که گمراه شده است راهی به سوی هدایت ندارد. ای مردم! حسین را نکشید که خداوند شما را به عذاب خود مبتلا می سازد و کسی که افترا می بندد زیان خواهد برد.» | | ای مردم! من از رسوایی شما در روز قیامت می ترسم؛ روزی که هیچ حافظی جز خداوند نیست و کسی که گمراه شده است راهی به سوی هدایت ندارد. ای مردم! حسین را نکشید که خداوند شما را به عذاب خود مبتلا می سازد و کسی که افترا می بندد زیان خواهد برد.» |
| - | امام حسین علیه السلام به او فرمود:« ای پسر اسعد! اینان مستحق عذاب شدند، همان هنگام که تو به حق دعوتشان کردی و نپذیرفتند و تصمیم به ریختن خون تو و یارانت رند و دست خود را به خون برادران صالح تو آلوده کردند.» |
+ |
امام حسین علیه السلام به او فرمود:« ای پسر اسعد! اینان مستحق عذاب شدند، همان هنگام که تو به حق دعوتشان کردی و نپذیرفتند و تصمیم به ریختن خون تو و یارانت رفند و دست خود را به خون برادران صالح تو آلوده کردند.» |
| | حنظله بن اسعد به امام عرض کرد:« راست گفتی، فدایت شوم. آیا اجازه می دهی که به ملاقات پروردگارم بشتابم و به برادرانم ملحق شوم؟» | | حنظله بن اسعد به امام عرض کرد:« راست گفتی، فدایت شوم. آیا اجازه می دهی که به ملاقات پروردگارم بشتابم و به برادرانم ملحق شوم؟» |
| | امام اجازه داد و فرمود:« برو به سوی چیزی که بهتر از دنیاست و آنچه در آن است؛ جهانی که حدی نپذیرد و سلطنتی که زوال نیابد.» | | امام اجازه داد و فرمود:« برو به سوی چیزی که بهتر از دنیاست و آنچه در آن است؛ جهانی که حدی نپذیرد و سلطنتی که زوال نیابد.» |
| - | حنظله گفت:« السلام علیک یا اباعبدالله، صلی الله علیک و علی اهل بیتک، ملاقات ما و شما در بهشت!» |
+ | حنظله گفت:« __السلام علیک یا اباعبدالله، صلی الله علیک و علی اهل بیتک، ملاقات ما و شما در بهشت!__» |
| | امام فرمود:« آمین! آمین!» | | امام فرمود:« آمین! آمین!» |
| | آن‌گاه حنظله به سپاه کوفه حمله کرد و سرانجام به شهادت رسید. | | آن‌گاه حنظله به سپاه کوفه حمله کرد و سرانجام به شهادت رسید. |
| - | منابع: قصه کربلا، ص 313 و ابصار العین، ص 77. |
+ | !منابع:
*قصه کربلا، ص 313 />*ابصار العین، ص 77. |
| - | مراجعه شود به
((شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند)) |
+ | !مراجعه شود به
*((شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند)) |
