ماه شعبان، ماه هشتم از ماههای قمری و ماهی بسیار شریف و منسوب به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه خدا، هرکس یک روز از ماه من را روزه بدارد، در قیامت شفیع او خواهم بود.

نیز نقل است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ماه شعبان را روزه می داشت و آن را به ماه رمضان وصل میکرد، هنگامیکه ماه شعبان فرا می رسید امام سجاد علیه السلام، اصحاب خود را جمع می نمود و درباره فضیلت این ماه سخن گفت و آنگاه می فرمود: هرکس برای محبت پیغمبر خدا و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در روز قیامت مشمول کرامت خود گرداند و بهشت را برای او لازم شمارد.

بر هر حال افزون بر روزه که فضیلت بسیار دارد، اعمال دیگری همچون نماز و اذکار و دعاها و استغفار نیز در این ماه وارد شده است که محدث قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان در فصل اعمال ماه شعبان آنها را گرد آوری نموده است.

حوادث و وقایع تاریخی فراوانی نیز در ماه شعبان روی داده که مهمترین آن ولادت امام حسین و امام علی بن الحسین و امام مهدی و حضرت ابوالفضل علیهم السلام می باشد که جلوه ای خاص به این ماه بخشیده است.

منابع :

هدایه الانام الی وقایع الایام ، محدث قمی ، ص 108؛ مفاتیح الجنان ، ص 279