کلیات گیاه شناسی

لوبیا گیاهی است از تیره بقولات ، علفی و بالا رونده که به دور درختان و گیاهان دیگر می‌پیچد. برگهای آن سبز رنگ ، پهن ، بزرگ و نوک تیز است که شامل سه برگچه به شکل قلب می‌باشد. گلهای آن سفید مایل به زرد یا بنفش و میوه آن باریک و غلاف مانند است که دانه‌های لوبیا در آن قرار دارد. از پوست و دانه‌های لوبیا هنگامی که لوبیا سبز است استفاده می‌شود که به نام لوبیای سبز معروف است ولی هنگامی که پوست غلاف سفت می‌شود دانه‌های داخل آن به صورت لوبیای خشک که به رنگ قرمز یا سفید می‌باشد مورد استفاده غذایی قرار می‌گیرد. برگهای لوبیا دارای ماده‌ای به نام آلانتوئین می‌باشد.

خواص داروئی

لوبیا قرمز از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است و لوبیای سفید معتدل است.

• ادرار آور است و حجم ادرار را زیاد می‌کند.
• درمان کننده بیماریهای دستگاه ادراری است.
• سنگ کلیه را برطرف می‌کند.
• سینه و ریه را نرم می‌کند.
• آب را از بدن خارج می‌سازد.
• لوبیای سبز مقوی قلب است.
• نیروی جنسی را تحریک می‌کند.
• قاعده آور است.
• کلسترول خون را پائین می‌آورد.
• ضد سرطان است.
• برای رفع بیماریهای قلبی مفید است.
• به دلیل داشتن مقدار زیادی الیاف روده‌ها را تمیز می‌کند.
• فشار خون را پائین می‌آورد.
• یبوست را برطرف می‌کند.
• در استعمال خارجی لوبیا را خمیر کرده و روی زخمهای اگزما بگذارید تا آنها را التیام دهد.

طرز استفاده

• جوشانده: مقدار 30 گرم لوبیای خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید ده دقیقه بجوشد سپس آنرا صاف کرده و یک فنجان قبل از هر غذا بنوشید.
  
  
• لوبیای پخته: لوبیا را در آب ریخته و بجوشانید تا کاملا پخته و نرم شود و به مقدار یک فنجان در روز بخورید برای جلوگیری از نفخ معده می‌توان لوبیا را با خردل ، زیتون و آبلیمو مصرف کرد.
  
  
• سوپ لوبیا: از نظر داشتن مواد پروتئینی و الیاف بسیار مفید است. سوپ لوبیا را با جعفری و گشنیز و هویج بپزید.

مضرات

لوبیا به علت داشتن پروتئین برای شخصی که مبتلا به بیماری نقرس بوده و اسید اوریک خونشان بالاست مناسب نیست. ضمنا لوبیا به دلیل اینکه گاز زیادی در معده و روده تولید می‌کند باید به مقدار کم استفاده شود و همچنین با طریقه پخت مناسب آن را قابل هضم کرد. بدین منظور باید لوبیا را بعد از شستن در آب گرم ریخته و به مدت چند ساعت بگذارید خیس بخورد سپس آب آنرا دور ریخته، آب تازه روی آن بریزید و بپزید.

مباحث مرتبط با عنوان

آرتیشو «داروئى» آقطی سیاه «داروئی» آوکادو «داروئی» اسطوخودوس «داروئی» اسفناج «داروئی» ))((انبه «داروئی» انجیر «داروئی» انگور «داروئی» باباآدم «داروئی» بابونه «بابونه» بادام «داروئی» بادام زمینی «داروئی» بادمجان «داروئی» باقلا «داروئی» برنج «داروئی» بلوط «داروئی» به «داروئی» پسته «داروئی» پرتقال «داروئی» پیاز «داروئی» تخم کتان «داروئی» ترب و تربچه «داروئی» تمبر هندی «داروئی» توس «داروئی» جعفری «داروئی» جو «داروئی» جودوسر «داروئی» چای کوهی «داروئی» چغندر «داروئی» خاک شیر «داروئی» ختمی «داروئی» خرما «داروئی» خیار «داروئی» دارچین «داروئی» دم اسب «داروئی» ذرت «داروئی» رازیانه «داروئی» روناس «داروئی» خواص دارویی ریحان زرد آلو «داروئی» زردچوبه «داروئی» زرشک «داروئی» زعفران «داروئی» زنجبیل «داروئی» زوفا «داروئی» زیتون «داروئی» زیره سبز «داروئی» سنبل الطیب «داروئی» سیب «داروئی» سیب زمینی «داروئی» سیر «داروئی» شاه پسند وحشی «داروئی» شبدر قرمز «داروئی» شلغم «داروئی» شنبلیله «داروئی» شوید «داروئی» شیرین بیان «داروئی» صبر زرد «داروئی» عدس «داروئی» علف هفت بند «داروئی» عناب «داروئی» فندق «داروئی» قاصدک «داروئی» قهوه «داروئی» کاهو «داروئی» کدو «داروئی» کنجد «داروئی» کوشاد «داروئی» گاوزبان «داروئی» گردو «داروئی» گریپ فروت «داروئی» گزنه «داروئی» گشنیز «داروئی» گلابی «داروئی» گوجه فرنگی «داروئی» لوبیا «داروئی» لوبیای سویا «داروئی» لیمو ترش «داروئی» مارچوبه «داروئی» مامیران کبیر «داروئی» موز «داروئی» میخک «داروئی» نارگیل «داروئی» نخود «داروئی» نعناع «داروئی» هل «داروئی» هلو «داروئی» هندوانه «داروئی» هویج «داروئی»

کلیات گیاه شناسی

لوبیا گیاهی است از تیره بقولات ، علفی وب الا رونده که بدور درختان و گیاهان دیگر می پیچد . برگهای آن سبز رنگ ، پهن ، بزرگ و نوک تیز است که شامل سه برگچه بشکل قلب می باشد . گلهای آن سفید مایل به زرد یا بنفش و میوه آن باریک و غلاف مانند است که دانه های لوبیا در آن قرار درد .از پوست و دانه های لوبیا هنگامکیه لوبیا سبز است استفاده می شود که بنام لوبیای سبز معروف است ولی هنگامیکه پوست غلف سفت می شود دانه های داخل آن بصورت لوبیای خشک که برنگ قرمز یا سفید می باشد مورد استفاده غذایی قرار می گیرد .

ترکیبات شیمیایی:در صد گرم لوبیای سبز مواد زیر موجود است :

آب 92 گرم پروتئین 1/6 گرم چربی 0/2 گرم مواد نشاسته ای 4/5 گرم سدیم 4 میلی گرم پتاسیم 150 میلی گرم کلسیم 50 میلی گرم فسفر 35 میلی گرم آهن 0/6میلی گرم ویتامین آ 540 واحد ویتامین ب 1 0/16 میلی گرم ویتامین ب 2 0/1 میلی گرم ویتامین ب 3 0/5 میلی گرم ویتامین ث 15 میلی گرم اینوزیت 0/75 میلی گرم ساکارز 1/5 گرم

برگهای لوبیا دارای ماده ای بنام آلان توئین می باشد .
خواص داروئی: لوبیا قرمز از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است و لوبیای سفید معتدل است .

1. ادرار آور است و حجم ادرار را زیاد می کند.
2. درمان کننده بیماریهای دستگاه ادراری است.
3. سنگ کلیه را برطرف می کند.
4. سینه و ریه را نرم می کند.
5. آب را از بدن خارج می سازد.
6. لوبیای سبز مقوی قلب است.
7. نیروی جنسی را تحریک می کند.
8. قاعده آور است.
9. کلسترول خون را پائین می آورد.
10. ضد سرطان است.
11. برای رفع بیماریهای قلبی مفید است.
12. بدلیل داشتن مقدارزیادی الیاف روده ها را تمیز می کند.
13. فشار خون را پائین می آورد.
14. یبوست را برطرف می کند.
15. در استعمال خارحی در لوبیا را خیمر کرده و روی زخم های اگزما بگذارید تا آنها را التیام دهد .

در صد گرم لوبیای خشک مواد زیر موجود است:

آب 10 گرم پروتئین 22 گرم چربی 1/5 گرم سدیم 15 میلی گرم پتاسیم 1 گرم کلسیم 130 میلی گرم فسفر 420 میلی گرم آهن 7 میلی گرم ویتامین آ 20 واحد ویتامین ب 1 0/55 میلی گرم ویتامین ب 2 0/2 میلی گرم ویتامین ب 3 2/4 میلی گرم

طرز استفاده: جوشانده : مقدار 30 گرم لوبیای خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید ده دقیقه بجوشد سپس آنرا صاف کرده و یک فنجان قبل از هر غذا بنوشیدلوبیای پخته : لوبیا را در آب ریخته و بجوشانید تا کاملا پخته و نرم شود و بمقدار یک فنجان در روز بخورید برای جلوگیری از نفخ معده می توان لوبیا را با خردل ، زیتون و آبلیمو مصرف کرد .سوپ لوبیا : از نظر داشتن مواد پروتئینی و الیاف بسیار مفید است . سوپ لوبیا را با جعفری و گشنیز و هویج بپزید .


مضرات : لوبیا بعلت داشتن پروتیئن برای شاخاصی که مبتلا به بیماری نقرس بوده و اسید اوریک خونشان بالاست مناسب نیست . ضمنا لوبیا بدلیل اینکه گاز زیادی در معده و روده تولید می کند باید بمقدار کم استفاده شود و همچنین با طریقه پخت مناسب آنراقابل هضم کرد . بدین منظور باید لوبیا را بعد از شستن در آب گرم ریخته و بمدت چند ساعت بگذارید خیس بخورد سپس آب آنرا دور ریخته ،آب تازه روی آن بریزید و بپزید .