نیروی جاذبه طرح اسحاق نیوتن از یک جسم در مدار زمین کشش جاذبه بر اجسام را نشان می دهد.

فرضیه های اسحاق نیوتن در سال 1687 در کتابش با عنوان اصول ریاضی در فلسفه طبیعی منتشر شد. در این اثر، او قانون عمومی جاذبه اش را اعلام کرد که در این جهان برای دو جرم کاربرد دارد.

اسحاق نیوتن چنین محاسبه کرد که قدرت نیروی جاذبه میان 2 جسم به سه عامل بستگی دارد: جرم آن دو جسم و فاصله میان مراکزشان. با فرمولهای ریاضی، این قانون چنین بیان می شود: F=Gm₁m₂/r²

کهfقدرت نیروی جاذبه، m2,m1 و 2 جرم و r فاصله میان مراکز 2 جرم و G عدد ثابت یا ثابت عمومی جاذبه است.

کشش جاذبه

قانون عمومی جاذبه نشان می دهد که هر چه جرم 2 جسم بیشتر و فاصله شان کمترباشد، آنها بیشتر بطرف یکدیگر کشیده می شوند. رابطه آنها تحت تاثیر قانون مجذور معکوس قراردارد، که بیان می کند کشش میان دو جسم با مجذور فاصله آنها کاهش می یابد. اگر زمین دو برابر مسافت فعلی از خورشید فاصله داشت، شدت نیروی جاذبه میان این دو جسم یک چهارم می شد. اگر زمین 5 برابر فاصله کنونی از خورشید دورتر بود، نیروی جاذبه 25 برابر کاهش می یافت.